Tag

Behind the laptop

Browsing

Χωρίς υπερβολή, οι συγγραφείς για εμάς τους βιβλιοφάγους είναι κάτι σαν rockstars! Ευτυχώς όμως πολύ πιο προσητοί! Περιμένουμε υπομονετικά κάθε νέα τους έκδοση και μόλις φτάσει στα χέρια μας, δεν το αφήνουμε εάν δεν φτάσουμε στην τελευταία σελίδα. Αυτό ακριβώς συνέβη και με το “Να ξεμπερδεύουμε με τον Αντίνοο”, το 10ο βιβλίο της αγαπημένης μου Δήμητρας Ιωάννου.

Ένα feelgood βιβλίο γεμάτο ίντριγκες, ανατροπές και κρυμμένα μυστικά που πραγματικά απόλαυσα. Αν και καταπιάνεται με σοβαρά, διαχρονικά κοινωνικά θέματα η συγγραφέας καταφέρνει μέσα από την γραφή της, να μην το “βαρύνει” καθόλου.

Έτσι λοιπόν με αφορμή το 10ο της βιβλίο “Να ξεμπερδεύουμε με τον Αντίνοο” δεν έχασα την ευκαιρία να φιλοξενήσω για άλλη μια φορά την αγαπημένη μου Δήμητρα Ιωάννου για μια behind the laptop συνέντευξη.

Behind the Laptop | Δήμητρα Ιωάννου με αφορμή το 10ο βιβλίο της “Να ξεμπερδεύουμε με τον Αντίνοο”

1| Πως κατέληξες σ’ αυτόν τον τόσο ευρηματικό τίτλο;

Θα με πιστέψεις αν σου πω πως μου τον ‘ζήτησαν’ οι πρωταγωνίστριες του βιβλίου μου; Η Μαίρη, η Νάντια και η Φανή ένωσαν τις δυνάμεις τους, στηρίχτηκαν η μία στην άλλη, ύψωσαν το ανάστημα τους και αποφάσισαν να αναλάβουν δράση απέναντι σε έναν άνθρωπο που τους είχε κάνει κακό στο παρελθόν. Επέλεξαν να δραστηριοποιηθούν, ούτως ώστε να μην βλάψει και άλλους ανθρώπους στην πορεία. Όπως βλέπεις, τελικά ο τίτλος ήταν μονόδρομος!

2| Το “Να ξεμπερδεύουμε με τον Αντίνοο” είναι ένα βιβλίο μέσα από το οποίο καταπιάνεσαι με διαχρονικά κοινωνικά θέματα. Ήταν εξαρχής επιθυμία σου να ασχοληθείς με αυτά και μέσα από την ιστορία του βιβλίου βρήκες τον ιδανικό τρόπο ή προέκυψαν στην πορεία της συγγραφής του;

Μεγάλη μου επιθυμία ήταν να μιλήσω για τη συμπερίληψη και την αποδοχή και αναγνώριση της διαφορετικότητας. Επίσης ήθελα να αγγίξω το θέμα της γυναικείας φιλίας, αλληλεγγύης και αλληλοϋποστήριξης σε μια εποχή που η γυναίκα βρίσκει τη φωνή της. Πολύ σημαντικό ήταν να μιλήσω και για τη στήριξη που μπορεί να λάβει το άτομο μέσα σε μια ομάδα που το περιβάλλει με σωστά όρια και υγιείς συναισθηματικούς δεσμούς. Τέλος για μια πλειάδα θεμάτων που απασχολούν την εποχή μας, φλέγοντα ζητήματα που αφορούν π.χ. το διαδίκτυο, τις ανθρώπινες σχέσεις, την κακοποίηση και άλλες παγίδες που τροχοπεδίζουν τη σύγχρονη κοινωνία.  

Συνέντευξη με τη συγγραφέα Δήμητρα Ιωάννου με αφορμή το νέο της βιβλίο "Να ξεμπερδεύουμε με τον Αντίνοο" που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

3| Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείς μετά την σύλληψη της ιδέας ενός βιβλίου;

Χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα το συγκεκριμένο βιβλίο και έχοντας κατασταλάξει για τα θέματα που ήθελα να θίξω, αυτόματα αποφασίστηκε ο χωροχρόνος του βιβλίου. Μια σύγχρονη μεγαλούπολη και πιο συγκεκριμένα η Αθήνα του σήμερα. Κατόπιν οι τρεις πρωταγωνίστριες η Μαίρη, η Νάντια και η Φανή προέκυψαν από μόνες τους, θα έλεγε κανείς, και αμέσως απέκτησαν τη δική τους φωνή. Η Μαίρη είναι το κορίτσι της διπλανής πόρτας, μια σύγχρονη κοπέλα γεμάτη από όλες τις ανασφάλειες και τους δαίμονες που ταλανίζουν τη σύγχρονη γυναίκα. Η δεύτερη της παρέας, η Νάντια, είναι ο αντίποδάς της, μια κοσμοπολίτισσα καλλονή που όμως έχει βιώσει στο πετσί της τις απατηλές παγίδες της ομορφιάς σε νεαρή ηλικία. Η Φανή είναι ένας από τους πιο αγαπημένους χαρακτήρες που έχω πλάσει ποτέ σε βιβλίο μου. Ανήκει στο φάσμα του αυτισμού και είναι παθιασμένη με την τεχνολογία και τη μόδα, ενώ δυσκολεύεται με τις φωνές και τα αγγίγματα και κάποιες φορές με τα αστεία των άλλων που την κοροϊδεύουν. Στην ομάδα ήρθαν να προστεθούν ο εκκεντρικός αστρολόγος Κένταυρος Πηλιάδης και η Ρωξάνη, μια μποέμ ζωγράφος καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο που βάζουν τα κορίτσια κάτω από τις φτερούγες τους και κινούν τα νήματα παρασκηνιακά.

Αυτή η δυναμική πεντάδα στάθηκε απέναντι στον Αντίνοο Ιωσηφίδη, τον ψυχοπαθητικό νάρκισσο που παίζει ανενδοίαστα με τις ζωές των άλλων προκειμένου να πετύχει τους στόχους του. Η δολοφονία μιας άγνωστης γυναίκας δίνει το έναυσμα για να ξεκινήσει το παιχνίδι, μιας και με κάποιο τρόπο η δυναμική πεντάδα ανακαλύπτει πως η νεκρή σχετίζεται με τον Αντίνοο. Αρχικά διαμορφώθηκε η αρχή, η βασική ραχοκοκαλιά και το τέλος της ιστορίας και κατόπιν άφησα τους ήρωες να αυτενεργήσουν. Η διαδικασία ήταν μαγική.

4| Όπως στο βιβλίο, έτσι και στη ζωή είναι γεγονός ότι οι γυναίκες ενωμένες μπορούν να «ξεμπερδέψουν» όχι μόνο με τον Αντίνοο αλλά με τα πάντα. Πιο πιστεύεις ότι είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο ώστε να ενωθούν πραγματικά οι γυναίκες στη σύγχρονη κοινωνία;

Πολύ συχνά η σύγχρονη γυναίκα βιώνει ένα 24ωρο γεμάτο έντονο άγχος, στρες, πολλαπλές υποχρεώσεις που δεν την αφήνουν να αναπνεύσει και ελάχιστο ως μηδενικό προσωπικό χρόνο. Μέσα σε αυτό τον αγώνα δρόμου θεωρώ πολύ ενθαρρυντικό πως οι σύγχρονες γυναίκες έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν τη μεγάλη σημασία της γυναικείας φιλίας και αλληλοϋποστήριξης και να επενδύουν σε αυτές. Όχι μόνο υπάρχει τελικά γυναικεία φιλία αλλά αν εκλείψουν οι επιφυλάξεις και τα χαμηλοδονούμενα συναισθήματα της ζήλειας, της ανασφάλειας και του ανταγωνισμού γίνεται απίστευτα θερμή, βοηθητική και υπέροχη!

5| Εάν επέλεγες να είσαι κάποιος ήρωας από το βιβλίο σου, ποιος θα ήσουν;

Δεν είμαι κανένας από τους ήρωες αλλά όλοι τους έχουν κομμάτια μου και μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου! Θα σου πω όμως ότι λαμβάνω καθημερινά μηνύματα αναγνωστριών που μου λένε ότι ταυτίζονται με τη Μαίρη ή τη Νάντια ή τη Φανή ή τον Κένταυρο ή τη Ρωξάνη ή κάποιον από τους υπόλοιπους ήρωες της ιστορίας, ανάλογα με τα βιώματα και τις εμπειρίες τους. Είναι τόσο όμορφο κάθε αναγνώστης να βρίσκει έναν ήρωα με τον οποίο να μπορεί να ταυτιστεί.

6| Τώρα που το βιβλίο βρίσκεται στα χέρια των αναγνωστών, τι θέλεις να κρατήσουν οι αναγνώστες σου από το βιβλίο αυτό; Ποιο είναι το δίδαγμά του;

Ότι δεν είσαι μόνη! Δεν είσαι μόνος! Δεν είμαστε μόνοι! Ότι υπάρχει πάντα βοήθεια, αρκεί να τη ζητήσεις χωρίς δισταγμούς και ντροπές. Είναι γενναία πράξη να συνειδητοποιεί κανείς το πρόβλημα και να ζητά βοήθεια όταν πραγματικά την έχει ανάγκη.

7| Όλα αυτά τα χρόνια που μας ταξιδεύεις με τα βιβλία σου, πόσο έχει αλλάξει η Δήμητρα Ιωάννου; Τι έχεις αποκομίσει από το συγγραφικό σου ταξίδι; Μετανιώνεις για κάτι;

Όλοι μας αλλάζουμε μέρα με μέρα. Αυτό που προσπαθώ συνειδητά να κάνω είναι να μετουσιώνω την ενέργεια που εκλύεται από τα χτυπήματα και τις δυσκολίες σε καύσιμη ύλη που θα με πάει ένα βήμα παραπέρα και θα με εξελίξει ως άνθρωπο. Είμαι ευγνώμων για την αγάπη των αναγνωστών. Τους αποκαλώ φίλους και είναι φίλοι μου. Είμαι ευγνώμων για τη στήριξη του εκδοτικού μου. Τους αποκαλώ οικογένεια και είναι οικογένεια μου. Χάρη στους αναγνώστες και στις εκδόσεις Ψυχογιός το ταξίδι είναι μοναδικό και δε θα το άλλαζα με τίποτα!

8| Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σου σχέδια; Τι να περιμένουμε;

Διερευνώ την έννοια της προδοσίας σε ένα κόσμο που αυτή τη στιγμή διαμορφώνεται στο μυαλό μου και με ιντριγκάρει απίστευτα!

9| Διαβάζεις κάτι αυτή τη στιγμή; Είναι  κάποιο βιβλίο που έχεις ξεχωρίσεις το τελευταίο διάστημα και θα ήθελες να προτείνεις στους αναγνώστες σου;

Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο κομοδίνο μου ο πρώτος τόμος των Εγγράφων Πίκγουικ από τις εκδόσεις Gutenberg. Είναι το πρώτο έργο του Τσαρλς Ντίκενς που τον έκανε γνωστό σε νεαρή ηλικία και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

Λίγα λόγια για τη Δήμητρα Ιωάννου

Η Δήμητρα Ιωάννου είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, μένει στην Αθήνα και ασχολείται με τη σωματική ψυχοθεραπεία και τη βιοανάδραση. Η συγγραφή είναι το πάθος της και κάθε φορά ανυπομονεί να ξεκινήσει το επόμενο βιβλίο της για να «χαθεί», όπως λέει και η ίδια, στον κόσμο των ηρώων της, ταξιδεύοντας μαζί τους. Το πρώτο της μυθιστόρημα, Κασσάνδρα – Το Μυστικό της Μάγισσας, ενθουσίασε το αναγνωστικό κοινό και από τότε έχει γράψει δέκα μυθιστορήματα που κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Ψυχογιός. Η ίδια ενδιαφέρεται πολύ για τη μελέτη των ανθρωπίνων συμπεριφορών και διαδράσεων, αγαπά κάθε γωνιά της ελληνικής γης και ξεκουράζεται με το διάβασμα και με μεγάλους περιπάτους στη φύση.

Γνωρίστε εδώ όλες τις Behind the Laptop προσωπικότητες

Μετά τον πρώτο επιτυχημένο κύκλο της την περασμένη σεζόν και μια μεγάλη περιοδεία ανά την Ελλάδα, ο θίασος λαϊκού θεάτρου MATICAPI επιστρέφει στην Αθήνα με τη  «Σολομώντεια Λύση» του Γιάννη Καλατζόπουλου, σε σκηνοθεσία Γιώργου Τσαγκαράκη. Πρόκειται για μία διαδραστική παιδική παράσταση με ζωντανή μουσική, γεμάτη συμβολισμούς. Μέσα από το γέλιο και την αισιόδοξη ματιά της, έρχεται να προτείνει σ’ αυτή τη δύσκολη εποχή, την αληθινή αγάπη, την ανιδιοτέλεια, την αλληλεγγύη και το δίκιο των πολλών, ως μόνα αντίδοτα στη ματαιοδοξία και τον ατομικισμό. Η ταλαντούχα ηθοποιός Νίκη Κάβουρα, αφιέρωσε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο της και μας μιλά για την πετυχημένη αυτή παράσταση.

Behind the Laptop | Νίκη Κάβουρα

1| Η παράστασή σας βασίζεται στο κινέζικο έργο του Λι Ξινγκντάο (13ος αι. μ.Χ.) «Ο Κύκλος με την Κιμωλία», από το οποίο εμπνεύστηκε και ο Μπρεχτ το ομώνυμο αριστούργημά του. Πώς «μιλά» στον θεατή του σήμερα το συγκεκριμένο έργο;

Ακριβώς. Η “Σολομώντεια Λύση” παρότι βασίζεται σε ένα μύθο που χάνεται στους αιώνες, παραμένει δυστυχώς, πιο επίκαιρη από ποτέ. Η επιλογή του έργου άλλωστε δεν είναι τυχαία. Η ιδέα προέκυψε όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στη Ουκρανία, όπου ο κόσμος αυτός μας έδειξε το πιο σκληρό του πρόσωπο. Σήμερα, ο δεύτερος κύκλος της παράστασης, μας βρίσκει με πλέον δύο πολέμους και τη σκληρότητα να μεγαλώνει. Σε αυτό το επισφαλές έδαφος μεγαλώνουν σήμερα τα παιδιά. Και βιώνουν και αυτά τις ίδιες αγωνίες με τους γονείς τους που καθημερινά δυσκολεύονται να τους προσφέρουν ακόμα και τα απαραίτητα. Στόχος μας μέσα από την παράστασή είναι να φωτίσουμε, όχι μόνο τις συνθήκες που γεννούν αυτές τις καταστάσεις, αλλά και τη στάση που μπορούμε κρατήσουμε. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι το μόνο γνήσιο αντίδοτο απέναντι σε αυτή τη σκληρότητα είναι η αλληλεγγύη, η ανιδιοτέλεια και η αληθινή αγάπη.

2| Και τι προσαρμογές χρειάστηκε να γίνουν, ώστε να είναι φιλική και κατανοητή στους μικρούς θεατές;

Από πλευράς κειμένου, ελάχιστες. Ο Γιάννης Καλατζόπουλος που υπογράφει το κείμενο, είναι ένας γνήσιος μάστορας του παιδικού θεάτρου, που καταφέρνει με αφορμή το έργο του   Λι Ξινγκντάο να φέρει τον μύθο του “Κύκλου με την Κιμωλία” στα μέτρα των παιδιών, χωρίς να κάνει καμία έκπτωση στο περιεχόμενο. Αυτό το μεγαλείο αντιλαμβάνεται και ο ηθοποιός και σκηνοθέτης της παράστασης Γιώργος Τσαγκαράκης, όπου με οδηγό το χιούμορ και το παιχνίδι φτιάχνει την κατάλληλη ατμόσφαιρα για να ειπωθούν οι μεγαλύτερες αλήθειες, χωρίς ίχνος διδακτισμού. Για να το πετύχει αυτό επιστρατεύει τα όπλα του λαϊκού θεάτρου, στοιχεία από το τσίρκο, καθώς και την πρωτότυπη και ζωντανή μουσική του Γιώργου Θεοφάνους. Εγχείρημα γεμάτο προκλήσεις που όμως στέφεται με επιτυχία.

3| Ένας παράξενος δικαστής καλείται να δώσει λύση σ’ έναν δύσκολο γρίφο: σε ποιον ανήκει ένα παιδί, στην βιολογική του μητέρα ή σ’ αυτή που το έσωσε και το ανάθρεψε; Τα παιδιά τι θέση παίρνουν σ’ αυτό το δίλημμα;

Για την ακρίβεια, στη συγκεκριμένη παράσταση, η λύση δίνεται από τα παιδιά. Ο Δικαστής είναι αυτός που θα θέσει το ερώτημα, την απάντηση όμως την δίνουν τα παιδιά και είναι πάντα η ίδια. Είμαστε ήσυχοι ότι σε κάθε παράσταση θα σταθούν στο πλευρό του αδικημένου και θα αναλάβουν να αποκαταστήσουν την αδικία. Αυτό όμως δεν έρχεται από μόνο του. Τα παιδιά παίρνουν θέση από την πρώτη στιγμή και σε μια εξελικτική πορεία αυτή η θέση γίνεται δράση. Συμβάλλουν ενεργά για να σωθεί ο μικρός Μανουήλ, ο κληρονόμος του θρόνου που παράτησε η βασίλισσα στην αρχή της ιστορίας. Και τελικά έρχεται η στιγμή  να αποφασίσουν και το  πως θα πρέπει να μεγαλώσει. Αυτός, αλλά και όλα τα παιδιά!

ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ |«Η Σολομώντεια Λύση» του Γιάννη Καλατζόπουλου | Από 22/10 στο Θέατρο Άβατον

4| Τίθεται όμως και ένα άλλο ερώτημα: Σε ποιον ανήκει το γάλα για να μεγαλώσει ένα παιδί; Στις μέρες μας πολλά παιδιά στερούνται ακόμη και αυτού του αυτονόητου δικαιώματος. Μπορεί η λύση να έρθει από μια πιο συνειδητοποιημένη νέα γενιά;

Η αλήθεια είναι ότι η στάση που κρατούν τα παιδιά κατά τη διάρκεια της παράστασης, μας γεμίζει ελπίδα και αισιοδοξία για το μέλλον. Σε μια εποχή που τα βρεφικά γάλατα είναι κλειδωμένα στα ράφια των σούπερ μάρκετ, αργά ή γρήγορα η λύση θα δοθεί. Αλλά και αυτή δεν θα έρθει από μόνη της. Βέβαια και πιστεύω στη νέα γενιά. Όμως πιστεύω και στη δική μας. Οι φοιτητές που κατακλύζουν αυτές τις μέρες τους δρόμους είναι η μεγαλύτερη απόδειξη. Ξέρετε δεν αρκεί να είσαι ικανός να δεις την αδικία, πρέπει και να μπορείς να δράσεις για να την σταματήσεις. Και για αυτό η κάθε μέρα είναι πολύτιμη. Το ερώτημα που τίθεται για το γάλα, μπαίνει μαζί με άλλα δύο, και αυτό έχει σημασία. Σε ποιόν ανήκει ένα παιδί; Και σε ποιόν το γάλα που χρειάζεται για να μεγαλώσει; Σε ποιόν πόλεμο βρισκόμαστε και πόσοι έγιναν πριν από αυτό; Γιατί υπάρχει μία βασική σύνδεση ανάμεσά τους. Αλλά αυτή δεν θα σας την πω. Θα σας αφήσω να την ανακαλύψετε.

5| Τα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης είναι φτιαγμένα από χαρτόκουτα, ρετάλια, καπάκια, κουμπιά και άλλα υλικά που υπάρχουν σε κάθε σπίτι και τα οποία συχνά καταλήγουν στα σκουπίδια. Τι μηνύματα θέλετε να περάσετε στα παιδιά μέσα από αυτή την κίνηση;

Βασικό στοιχείο της παράστασης, όπως προείπα, είναι το παιχνίδι. Όλα γίνονται μέσα από αυτή τη σύμβαση. Αυτή η σύμβαση οδήγησε και τη Βικτώρια Νταρίλα να κατασκευάσει τούτα τα εκπληκτικά σκηνικά και κοστούμια. Χρησιμοποιώντας ανακυκλώσιμα και ευτελή υλικά (όπως για παράδειγμα χαρτί, πλαστικά μπουκάλια, παλιά υφάσματα κ.α) έφτιαξε ένα ολόκληρο κόσμο. Άλλωστε αυτό δεν κάνουν και τα παιδιά;

Και υπάρχει λόγος μάλιστα που το κάνουν. Η διαδικασία της δημιουργίας για ένα παιδί είναι βασικό στάδιο της ανάπτυξής του. Μέσα από αυτή τη διαδικασία το παιδί αναπτύσσει τη λεπτή κινητικότητα, τη φαντασία του, παίρνει αποφάσεις, απορρίπτει, συγκεντρώνεται και συγκροτεί την προσωπικότητά του. Αυτά τα ερεθίσματα επιδιώκουμε και εμείς να προσφέρουμε σε μικρά και μεγάλα παιδιά και με το πέρας της παράστασης να γίνουμε αρωγοί νέων δημιουργών. 

6| Στην Αθήνα αυτή την περίοδο ανεβαίνουν πολλές θεατρικές παραστάσεις για παιδιά. Μιλάμε για άνθηση του είδους; Πού το αποδίδετε;

Δεν είμαι σίγουρη αν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε άνθιση. Σίγουρα υπάρχει πληθώρα παραστάσεων και πολλές από αυτές είναι και πραγματικά αξιόλογες. Υπάρχει όμως μία μεγάλη αντίφαση. Πόσο στα αλήθεια η τέχνη σήμερα είναι προσιτή στον λαό; Πόσο εύκολα μπορεί μία οικογένεια σήμερα, να έχει τον απαραίτητο ελεύθερο χρόνο και την οικονομική δυνατότητα να παρακολουθεί παραστάσεις, να πηγαίνει σε μουσεία, σε εκθέσεις ζωγραφικής και ότι άλλο επιθυμεί για να δημιουργήσει ποιοτικό χρόνο που θα της επιτρέψει να διαπλάσει προσωπικότητες κόντρα στην απογοήτευση των καιρών; Από την άλλη πλευρά τα παιδιά σήμερα διψάνε για τέχνη, που στις περισσότερες περιπτώσεις τους παρέχεται με το σταγονόμετρο γιατί είναι στην αποκλειστική ευθύνη των γονιών. Γιατί η τέχνη σήμερα είναι εμπόρευμα. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο εμπόδιο να μπορέσει να ανθίσει πραγματικά το είδος. Πώς να μιλήσεις για άνθιση όταν οι αποδέκτες είναι διψασμένοι;  

7| Ποια είναι τα σχέδιά σας για το άμεσο μέλλον;

Η αλήθεια είναι ότι με το θίασο Λαϊκού Θεάτρου maticapi βρισκόμαστε σε ένα δημιουργικό οίστρο. Έχουμε σκοπό η νέα σεζόν να μας βρει με καινούριες παραγωγές, που θα απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες. Μία από αυτές μάλιστα είναι σε πρωτότυπο κείμενο, εμπνευσμένο με συλλογικό τρόπο. Στόχος μας είναι η ευρύτερη διάδοση του είδους.  Πριν από όλα αυτά όμως, θα πάρω λίγες μέρες για ξεκούραση το Πάσχα και θα τις περάσω, με τους δικούς μου ανθρώπους  στο νησί που μεγάλωσα, την Ικαρία.

Διαβάστε επίσης

Η Ελένη Κόντη είναι το δημιουργικό μυαλό πίσω από την πιο high tech διαστημοδιαδραστική παράσταση. Η “Αστρέλια” είναι μια παράσταση για όλη την οικογένεια που αγαπήθηκε από άκρη σε άκρη όλης της Ελλάδας εδώ και ένα χρόνο και ξεκίνησε τις παραστάσεις στο Θέατρο Αλκμήνη στις 12.00 μ.μ. από Κυριακή 22.10.2023 και κάθε Κυριακή. Πρόκειται για μια διαδραστική παράσταση με χορό, μουσική, διαγαλαξιακές λέξεις και τον Αστέριο. Τον φίλο της Αστρέλια από τον πλανήτη Κέπλερ22b, χαρακτήρας animation, που εμφανίζεται σε προβολή και αλληλεπιδρά σε ζωντανό χρόνο με το κοινό και την παράσταση. Ελάτε να γνωρίσουμε μια ταλαντούχα γυναίκα την Ελένη Κόντη, η οποία εκτός από πρωταγωνίστρια της παράστασης υπογράφει το κείμενο αλλά και τα σκηνικά και τα κουστούμια.

Behind the laptop | Ελένη Κόντη

1| Ποιο ήταν το έναυσμα για τη δημιουργία της «Αστρέλια»;

Η πηγή έμπνευσης είναι η αγάπη μου για το διάστημα, τον ουρανό,τα άστρα! Έχω μια ανησυχία για τα κοινωνικά θέματα και την επίδραση αυτών στα παιδιά όπως πχ το διαζύγιο που πραγματεύεται η παράσταση τί αντίκτυπο έχει στο ίδιο το παιδί. Έτσι λοιπόν δημιούργησα μια διαστημική ηρωίδα που αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα που έχουν και τα παιδιά στη γη.

2| Λέγεται ότι το θεατρική σανίδι έχει μια ξεχωριστή μαγεία, τι είναι αυτό που σας μάγεψε  στο παιδικό θέατρο και αποφασίσατε να ασχοληθείτε με αυτό;

Το παιδικό θέατρο έχει πολύ χρώμα, παιδικά χαμόγελα και ιστορίες με αστερόσκονη. Επιπρόσθετα τα παιδιά είναι αυστηροί κριτές και αυτό είναι κάτι που είναι απαιτητικό μα και συγχρόνως όμορφο.

ΘΕΑΤΡΟ | "Αστρέλια" - Η high tech διαστημοδιαδραστική παράσταση για όλη την οικογένεια έρχεται στο Θέατρο Αλκμήνη από Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2023.

3| Ποια είναι τα θέματα που θέλετε να αγγίξετε με αυτή την παράσταση;

Μερικά από τα θέματα που αγγίζει η παράσταση είναι η φιλία, οι οικογενειακές σχέσεις, η σημασία της συγχώρεσης και πολλά άλλα.

4| Τα παιδιά είναι ομολογουμένως αυστηροί θεατές, ποιο είναι το μυστικό για να μείνουν συγκεντρωμένα στην παράσταση;

Ένα μυστικό για να μείνουν τα παιδιά συγκεντρωμένα είναι η διάδραση,να συμμετέχουν και εκείνα ενεργά στη πλοκή της παράστασης. Επίσης κάνοντας παρέα μαζί τους μπορείς να αφουγκράστεις τί τους αρέσει.

5| Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Τα επόμενα βήματα έχουν να κάνουν με τη δημιουργία μιας διαδικτυακής πλατφόρμας μέσω του ITravelPoetry που θα έχει σεμινάρια, ταινίες μικρού μήκους μα και εκπομπές animation για παιδιά με τον Αστέριο και την Αστρέλια και όχι μόνο.

Λίγα λόγια για την Ελένη Κόντη

Η Ελένη Κόντη, γεννήθηκε το 1988 στην Αθήνα, είναι απόφοιτος της Γερμανικής γλώσσας και φιλολογίας του ΕΚΠΑ, και διπλωματούχος ηθοποιός του Υπουργείου Πολιτισμού. Επίσης, έχει κατάρτηση στην ειδική αγωγή και στην εργοθεραπεία. Έχει εργαστεί ως καθηγήτρια γερμανικών και εμψυχώτρια θεατρικής αγωγής στο ΚΕΑΤ στην Καλλιθέα. Ήταν μέλος των θεατρικών ομάδων “Εν οδώ” και”ProvaTo”. Η παράσταση “Αστρέλια” είναι βασισμένη στο ομώνυμό βιβλίο της, το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις itravelpoetry.

Γνωρίστε εδώ όλες τις Behind the Laptop προσωπικότητες

Μετά την μεγάλη επιτυχία που είχε ο «Ηλίας, ο πρώτος γάτος χορευτής της γατοϊστορίας» που επαναλαμβάνεται για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο Άβατον, ο Στέφανος Παπατρέχας γράφει και συν-σκηνοθετεί με την Νάντια Δαλκυριάδου ένα νέο έργο γεμάτο χιούμορ, φαντασία και χρώματα. «Η Κλειώ, μια καλόκαρδη γαϊδούρα», κλείνει φέτος ραντεβού με τα παιδιά στο Θέατρο Άβατον. Μια παράσταση για την αποδοχή, τη δύναμη της ομάδας, το γκρέμισμα των προκαταλήψεων και το χτίσιμο της φιλίας. Έχοντας λοιπόν αγαπήσει τον “Ηλία, τον πρώτο γάτο χορευτή” είμαι σίγουρη ότι θα αγαπήσουμε όλοι και την “Κλειώ, την καλόκαρδη γαϊδούρα”. Ελάτε λοιπόν να γνωρίσουμε τον δημουργό τους. Το νεαρό συγγραφέα και ηθοποιό Στέφανο Παπατρέχα.

Behind the laptop | Στέφανος Παπατρέχας

1| Ποιο ήταν το έναυσμα να ασχοληθείς με την συγγραφή;

Μάλλον μια διπλή ανάγκη από την μια να αποτυπώσω θεατρικά όσα σκέφτομαι και με προβληματίζουν και από την άλλη να τα επικοινωνήσω στους άλλους και να τα μοιραστώ. Από μικρό με θυμάμαι να γράφω μικρές ιστορίες ή σκετσάκια, στο λύκειο συχνά συνέβαλα σε διασκευές των κειμένων για εκδηλώσεις ή τις σχολικές παραστάσεις. Η πρώτη, όμως, πιο καθαρή συγγραφική απόπειρα ήταν στην δραματική σχολή όπου μας ζητήθηκε στο πλαίσιο μιας εργασίας να επιλέξουμε ένα διήγημα του Τσέχωφ και να το διασκευάσουμε θεατρικά. Εκεί άρχισα να αντιλαμβάνομαι πόσο μου αρέσει και πόσο με αφορά. Παρόλα αυτά, πρέπει να πω πως πάντα όταν γράφω σκέφτομαι κυρίως ως ηθοποιός και σκηνοθέτης και μάλλον αυτός είναι και ο λόγος που με ενδιαφέρει κυρίως η θεατρική συγγραφή. Μου αρέσει όσο γράφω να φαντάζομαι τους ρόλους, τα φώτα, τα σκηνικά, τα κοστούμια, τις κινήσεις, τις δράσεις. Το βλέπω όλο μπροστά μου σαν παράσταση.

Συζήτηση με τον νεαρό συγγραφέα και ηθοποιό Στέφανο Παπατρέχα, με αφορμή τη νέα παιδική του παράσταση «Η Κλειώ, μια καλόκαρδη γαιδούρα» αλλά και την παράσταση «Ο Ηλίας, ο πρώτος γάτος χορευτής» που μετά την περσινή επιτυχία της, συνεχίζει στο Θέατρο Άβατον για 2η χρονιά.

2| Λέγεται ότι το θεατρικό σανίδι έχει μια ξεχωριστή μαγεία, τι είναι αυτό που σε μάγεψε στο παιδικό θέατρο και αποφάσισες να ασχοληθείς με αυτό;

Με συγκινεί πολύ ο τρόπος που τα παιδιά βιώνουν μια θεατρική παράσταση. Είναι έτοιμα να μπουν στον κόσμο που τους φτιάχνεις αλλά ταυτόχρονα είναι πανέξυπνα και θα δείξουν την δυσαρέσκεια τους ή το ότι βαριούνται αν αποτύχεις. Είναι, με λίγα λόγια, άμεση η απήχηση ή όχι της παράστασης. Επίσης, ακριβώς λόγω του ότι τα παιδιά δεν θα υπακούσουν στην σύμβαση «δεν μιλάμε όταν βλέπουμε θέατρο» κλπ που δεν ισχύει στο ενήλικο κοινό, είναι ανοιχτά να συμμετέχουν χορεύοντας, τραγουδώντας, απαντώντας στους ήρωες. Το αντιμετωπίζουν ως παιχνίδι. Τέλος, αισθάνομαι πως είναι το καλύτερο κοινό για να μιλήσεις από νωρίς για θέματα όπως η συμπερίληψη, η αποδοχή, το θάρρος, η φιλία κλπ.

Διαβάστε επίσης: ΘΕΑΤΡΟ | “Ο Ηλίας, ο πρώτος γάτος χορευτής”

3| Τόσο ο Ηλίας όσο και η Κλειώ είναι δύο χαρακτήρες ξεχωριστοί. Πόσο σημαντική είναι η αποδοχή στην εποχή μας; Πιστεύεις ότι έφτασε επιτέλους η στιγμή να μιλήσουμε για μια κοινωνία χωρίς προκαταλήψεις και στερεότυπα;

Θεωρώ πως πάντα είναι σημαντικό να γίνεται λόγος για αυτά τα πράγματα. Θέλω να πιστεύω πως όσο περνάει ο καιρός το έδαφος είναι όλο και πιο κατάλληλο για το χτίσιμο μιας τέτοιας κοινωνίας. Υπάρχουν, φυσικά, πολλά εμπόδια, πολλά προβλήματα που αποτελούν τροχοπέδη, πολλή δουλειά να γίνει ακόμη, αλλά προσπαθώ να είμαι αισιόδοξος. Η αποδοχή, η συμπερίληψη, το να μπαίνουμε στη θέση του άλλου και να αφήσουνε πίσω στερεότυπα και προκαταλήψεις είναι τα βασικά εφόδια και προς αυτόν τον στόχο λειτουργεί και το θέατρο και ειδικότερα το θέατρο για παιδιά.

4| Τα παιδιά είναι ομολογουμένως αυστηροί θεατές, ποιο είναι το μυστικό για να μείνουν συγκεντρωμένα στην παράσταση;

Έχουμε φροντίσει με την Νάντια Δαλκυριάδου, αλλά και με τους ηθοποιούς και όλους τους συντελεστές να δημιουργείται η κατάλληλη ατμόσφαιρα. Η μουσική και τα τραγούδια, ο χορός, τα παιχνίδια με τα παιδιά, η εγγύτητα και η συνεχής επικοινωνία μαζί τους, αλλά και η αποφυγή πραγμάτων που θα προκαλούσαν αναστάτωση, όπως το σκοτάδι ή η χρήση μάσκας που δεν είναι κατάλληλη κατά τη γνώμη μου για την προσχολική ηλικία, συμβάλλουν όλα ώστε τα παιδιά και οι γονείς να νιώθουν όσο πιο οικεία και όμορφα γίνεται, για να δεχτούν τα μηνύματα και όλα όσα έχουμε ετοιμάσει για εκείνους.

Συζήτηση με τον νεαρό συγγραφέα και ηθοποιό Στέφανο Παπατρέχα, με αφορμή τη νέα παιδική του παράσταση «Η Κλειώ, μια καλόκαρδη γαιδούρα» αλλά και την παράσταση «Ο Ηλίας, ο πρώτος γάτος χορευτής» που μετά την περσινή επιτυχία της, συνεχίζει στο Θέατρο Άβατον για 2η χρονιά.

5| Τι επιθυμείς να αποκομίσουν οι θεατές φεύγοντας από τις παραστάσεις σου;

Στόχος είναι πρώτον να έχουν παρακολουθήσει μια ιστορία, της οποίας τα μηνύματα θα τα φέρουν και μετά την παράσταση. Μέσω των ήχων, των εικόνων, του λόγου, μέσα από όσα βιώσουν οι θεατές να φύγουν ευχαριστημένοι με μια ανάταση, έχοντας ψυχαγωγηθεί από το έργο μας.

6| Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου; Τι να περιμένουμε από εσένα;

Από 14 Οκτωβρίου ξεκινάει στο Άβατον ο «Ηλίας, ο πρώτος γάτος χορευτής της γατοϊστορίας» κάθε Σάββατο στις 18.00 και κάθε Κυριακή στις 15.30 και από 15 Οκτωβρίου η «Κλειώ, μια καλόκαρδη γαϊδούρα» κάθε Κυριακή στις 13.30. Ως ηθοποιός θα είμαι φέτος στον «Κύκλο των χαμένων ποιητών» του Τομ Σούμαν σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ασπιώτη, από 4 Οκτωβρίου Τετάρτη με Κυριακή στο Θέατρο Βρετάνια, αλλά και θα παίζω και τον Κρίστοφερ στο έργο «Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα» του Σάιμον Στήβενς σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη, το οποίο θα παίζεται από 5 Νοεμβρίου κάθε Κυριακή στις 14.30 στο Θέατρο Λαμπέτη και καθημερινές τα πρωινά για Γυμνάσια και Λύκεια. Τέλος, από Φεβρουάριο τα Δευτερότριτα θα ανεβάσουμε σε συν-σκηνοθεσία μας με τον Λάζαρο Βαρτάνη, ένα νέο θεατρικό έργο μου, στο οποίο θα παίζουμε μαζί με τρεις πολύ ταλαντούχους συναδέλφους.

Λίγα λόγια για τον Στέφανο Παπατρέχα

O Στέφανος Παπατρέχας είναι απόφοιτος του Τμήματος Ψυχολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και αριστούχος απόφοιτος της ανώτερης δραματικής σχολής Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γιώργου Αρμένη. Έπαιξε σε παραστάσεις των Εθνικού Θέατρου, Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου κ.ά. με σκηνοθέτες τους: Κ. Ασπιώτη, Ν. Δαλκυριάδου, Δ. Μαυρίκιο, Ν. Χανιωτάκη, Λ. Βαρτάνη, Γ. Πιερρουτσάκου, Α. Πινακουλάκη, Έ. Φεζολλάρι, Ηλ. Ελληνικιώτη, Ν. Αρβανίτη, Φ. Μπαξεβάνη, Κ. Γάκη, Γ. Χατζάκη κ.ά. Έγραψε και συν–σκηνοθέτησε τα έργα: «Ηλίας, ο πρώτος γάτος χορευτής της γατοϊστορίας», «Ονόριο, τα ανομήματα ενός εγκληματία» (Βραβείο Κοινού All4Fun στην κατηγορία «Νεοελληνικό Έργο», Υποψήφιος για «Δραματουργία Ελληνικού Έργου» – Βραβεία Κάρολος Κουν), «Πασού», «Φροσύνη», «Το ξέφωτο» και συν–σκηνοθέτησε τα θεατρικά αναλόγια στο Εθνικό Θέατρο: «Αστερίων», «Χαμένα κορίτσια ή Μέρζεμπουργκ» & «Το υπόμνημα». Συμμετείχε στις σειρές «Η κόμισσα της φάμπρικας», σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη, «Ζακέτα να πάρεις», σε σκηνοθεσία Αντώνη Αγγελόπουλου, «Κόκκινο Ποτάμι», σε σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη και «Η ζωή εν τάφω», σε σκηνοθεσία Τάσου Ψαρρά.

Γνωρίστε εδώ όλες τις Behind the Laptop προσωπικότητες

Για το εξαιρετικά επιτυχημένο εγχείρημα του Δειπνοσοφιστήριον στον χώρο της εστίασης στην Ελλάδα, μιλά ο κύριος Δημήτρης Χριστοφιλέας, CEO και συνιδιοκτήτης. Ο συνδυασμός του φαγητού με τον Πολιτισμό, η δημιουργία του DeltaRestaurant, οι προκλήσεις που ξεπέρασε το Δειπνοσοφιστήριον καθ’ όλη την πορεία του, αλλά και το βιώσιμο μέλλον που οφείλει να ακολουθήσει η γαστρονομία στη σύγχρονη εποχή, απασχολούν τον ίδιο και τους συνεργάτες του, που όπως τονίζει πολύ χαρακτηριστικά, πορεύεται διαχρονικά με άξονα τη συνέπεια και τον σεβασμό προς τους πελάτες.

Δημήτρης Χριστοφιλέας & Δειπνοσοφιστήριον | «Μια ιστορία βαθιάς εκτίμησης πίσω από κάθε εγχείρημά μας»

Ο κύριος Χριστοφιλέας αναφέρεται αναλυτικά στις συνεργασίες του Δειπνοσοφιστήριον με χώρους – τοπόσημα Πολιτισμού στην Ελλάδα, για την πρόκληση που έχει ένα εστιατόριο που στα δύο χρόνια λειτουργίας του έχει βραβευτεί με δύο αστέρια Michelin, αλλά και για την έλλειψη ικανού προσωπικού στην εστίαση. Παράλληλα, εξηγεί πώς η επιχείρηση ανταποκρίθηκε στην κρίση του 2010, «αγκαλιάζοντάς» την αλλά και πώς σχεδιάζει το μέλλον, την πορεία προς τη βιωσιμότητα και την εξάλειψη του food waste.

Κ. Χριστοφιλέα, πείτε μας ποιο είναι το χαρακτηριστικό που διακρίνει το Δειπνοσοφιστήριον, σε όλη τη διάρκεια της 25χρονης ιστορίας του;

Θα έλεγα ότι δεν άλλαξαν η συνέπεια και σεβασμός απέναντι στους πελάτες μας, η προσωπική επαφή μαζί τους, η αδιαπραγμάτευτη ποιότητα και συνεχής βελτίωση των προσφερόμενων υπηρεσιών. Είναι αξίες που είχαμε από την πρώτη στιγμή και με αυτές πορευόμαστε. Είχαμε πάντα επίγνωση ότι δεν προσφέρουμε απλώς φαγητό, δεν είμαστε απλώς ένα εστιατόριο ή μια εταιρεία τροφοδοσίας, αλλά ότι μέσα από τη δουλειά μας παράγουμε εμπειρίες και κτίζουμε σχέσεις. Η ανθρώπινη αλληλεπίδραση έχει τεράστια σημασία.

Κάθε χώρος και κάθε εγχείρημά μας, αλλά και πίσω από κάθε συνεργασία υπάρχει μια ιστορία βαθιάς εκτίμησης με σπουδαίους ανθρώπους. Σε κάθε δεκαετία υπήρχαν μορφές της διανόησης που μας βοήθησαν στη διαδρομή μας και αποτέλεσε σταθμούς στην πορεία μας. Τη δεκαετία του ’90 ήταν η συγγραφέας και ιστορικός Μαριάννα Κορομηλά που μέσα από την Πολιτιστική Εταιρεία Πανόραμα μας βοήθησε να καταλάβουμε τη σχέση του φαγητού με τον Πολιτισμό. Τη δεκαετία του 2000, ήταν ο αείμνηστος Άγγελος Δεληβορριάς που μας εμπιστεύθηκε και μας πήγε στο μουσείο Μπενάκη. Στις αρχές του ’10 θυμάμαι πάντα με συγκίνηση τις συζητήσεις με την αξέχαστη Νίκη Γουλανδρή και τις κουβέντες μας για τη χρησιμότητα και τη θετική επίδραση που θα είχε η συνεργασία του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας με το Δειπνοσοφιστήριον. Όπως επίσης και με τη Φαλή Βογιατζάκη, την πρόεδρο του Μουσείου, που συνεχίζει το έργο της. Μια καταπληκτική συνεργασία που είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθεί η επισκεψιμότητα και η δημοφιλία του Μουσείου, αλλά και να δημιουργηθεί αυτός ο τόσο ζωντανός Κήπος που έχει γίνει σημείο αναφοράς για την Κηφισιά. Ασφαλώς, η συνεργασία αυτή βοήθησε πολύ και τα έσοδα του Μουσείου, ώστε να μπορέσει να αναπτυχθεί και να συνεχίσει την πορεία του και σήμερα να γίνει Εθνικό, αλλά και να επεκτείνει τη φήμη του.

Υπάρχει ένα σημείο στην ιστορία της επιχείρησης που θεωρείτε πώς ήταν καθοριστικό για την περαιτέρω ανάπτυξή της; Όταν, πιθανώς, χρειάστηκε να επιστρατεύσετε τη διορατικότητά σας και να λάβετε κρίσιμες επιχειρηματικές αποφάσεις; 

Για μένα ήταν το 2009 προς 2010, όταν ευρύτερα είχε υπάρξει ένα μούδιασμα στη χώρα γενικώς και στον κλάδο του κέτερινγκ ειδικώς, όπου αρκετές επιχειρήσεις του είδους είχαν θέμα επιβίωσης και το μέλλον τους έμοιαζε αβέβαιο. Εκεί, μας παρουσιάστηκαν δύο επιλογές: Η πρώτη ήταν να συρρικνωθούμε περιμένοντας να βελτιωθούν οι καταστάσεις και οι οικονομικές συνθήκες. Θυμίζω ότι ήταν μια περίοδος που οι εκδηλώσεις είχαν ελαττωθεί δραματικά και τόσο ο κόσμος όσο και οι εταιρείες δεν έκαναν συχνά δεξιώσεις και όταν έκαναν, περιόριζαν πολύ τις δαπάνες. Η δεύτερη επιλογή ήταν να προσπαθήσουμε να επεκταθούμε, να κάνουμε νέες συνεργασίες και να δημιουργήσουμε ευκαιρίες ανάπτυξης, να μη μείνουμε δηλαδή στάσιμοι. Όπως γνωρίζετε, επιλέξαμε να ακολουθήσουμε τον δεύτερο δρόμο και να αποδεχτούμε την πρόκληση. Ήταν μια αποφασιστική κίνηση που εμπεριείχε ρίσκο, και η οποία τελικώς μας δικαίωσε. Είναι πεποίθησή μου ότι την κρίση πρέπει να την αγκαλιάζεις και όχι να την αποφεύγεις, και αυτό κάναμε και τότε. Είδαμε την κρίση ως ευκαιρία.

Στο πρόσωπό σας μπορεί κάποιος να διακρίνει μία «σύνθεση» του τοπικού με το παγκόσμιο. Πώς το εξηγείτε αυτό; 

Αισθάνομαι ένα μείγμα από τα δύο αυτά. Μου αρέσει λίγο περισσότερο το «Μανιάτης», ωστόσο αυτό που είμαι πλέον, είναι ένα πάντρεμα, ένας συνδυασμός που προέκυψε μέσα από τις εμπειρίες και τα χρόνια. Ταξιδεύω, γνωρίζω καινούριους ανθρώπους, έχω όρεξη να μάθω νέα πράγματα για το φαγητό, για το κρασί, έρχομαι σε επαφή με διάφορες γαστρονομικές κουλτούρες, διατηρώ την ταυτότητά μου, αλλά επηρεάζομαι και αλλάζω, προσπαθώντας να κρατάω ό,τι αξίζει. Άλλωστε, ζούμε σε μια χώρα που γνωρίζει την αξία της σύνθεσης, ακόμη και των αντιθέτων.

Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που καλείται να ξεπεράσει σήμερα η εστίαση είναι η έλλειψη προσωπικού. Πώς την αντιμετωπίζει το Δειπνοσοφιστήριον;

Το πρόβλημα με το προσωπικό είναι ένα ευρύτερο ζήτημα που υφίσταται γενικώς και σαφώς και μας προβληματίζει. Στα 26 χρόνια που είμαι στον χώρο ως Δειπνοσοφιστήριον, πάντοτε υπήρχε έλλειψη ικανού προσωπικού και ήταν δύσκολο να βρει μια επιχείρηση εστίασης το κατάλληλο προσωπικό. Ωστόσο, εμείς βρίσκουμε λύσεις διότι διαθέτουμε γερές βάσεις, συνεπεία του τρόπου που αντιμετωπίζουμε το προσωπικό και της εκπαίδευσης που του παρέχουμε, ενώ παράλληλα κτίζουμε καλή φήμη για την εταιρεία. Έτσι, προσελκύουμε αξιόλογο εργατικό δυναμικό. Ουσιαστικά, έχουμε δημιουργήσει μια «σχολή» και μια εργασιακή κουλτούρα που εκπαιδεύει και εξελίσσει τους ανθρώπους. Καθώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει ικανοποιητική δεξαμενή εργαζομένων με τα χαρακτηριστικά που μας ταιριάζουν, ουσιαστικά εμείς κτίζουμε τους εργαζόμενους και τους εκπαιδεύουμε ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις, αλλά και για να ανέβουν τη σκάλα της ιεραρχίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουμε εργαζομένους που βρίσκονται μαζί μας ακόμη και 25 συνεχόμενα χρόνια και γενικά οι άνθρωποί μας, σπανίως αποφασίζουν να φύγουν από την επιχείρηση. Εμφανίζουν, δηλαδή, υψηλό βαθμό πιστότητας, κάτι που μας χαροποιεί ιδιαίτερα. Όλοι και όλες αυτές ανήκουν στη μεγάλη οικογένεια του Δειπνοσοφιστήριον.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ | Δημήτρης Χριστοφιλέας & Δειπνοσοφιστήριον – «Μια ιστορία βαθιάς εκτίμησης πίσω από κάθε εγχείρημά μας.»

Ποια είναι η σημασία του Delta Restaurant και ποια είναι η επίδραση της επιτυχίας του στο Δειπνοσοφιστήριον; 

Μετά από δύο χρόνια λειτουργίας, υπάρχει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για την πορεία του Delta. Σαφώς, ήταν ένα όνειρο που γεννήθηκε στην πορεία της εξέλιξης της εταιρείας. Τα σχέδια μας ήταν να κάνουμε το Δειπνοσοφιστήριον το καλύτερο κέτερινγκ, αλλά δεν μας είχε περάσει από το μυαλό ότι θα είχαμε και ένα εστιατόριο το οποίο θα κέρδιζε 2 αστέρια Michelin. Το Delta έκλεισε 2 χρόνια στις 20 Ιουλίου του 2023 αλλά επί της ουσίας ο σχεδιασμός και η υλοποίηση ξεκίνησαν έναν χρόνο πριν. Ήταν το πιο απαιτητικό ως τώρα project για όλους, το πιο χρονοβόρο αλλά και το πιο κοστοβόρο, καθώς απαιτήθηκε μεγάλος δανεισμός κεφαλαίων (τόσο για την κατασκευή όσο και τη λειτουργία) και άπειρη δουλειά προκειμένου να δημιουργηθεί αυτό που βλέπουν και απολαμβάνουν οι πελάτες. Μας έδωσε πίσω και πολλά όμως. Τα δύο αστέρια απογείωσαν τη φήμη μας, αλλά ανέβασαν πολύ το επίπεδο του γαστρονομικού κοινού. Καθώς το μενού του δεν είναι κάτι που προσφέρεται και αλλού, αλλά είναι κάτι τόσο ιδιαίτερο, βασισμένο στη βιωσιμότητα και στην αποφυγή του food waste παράλληλα με τις τεχνικές του ιδιαιτερότητες και την αισθητική αρτιότητα, λειτούργησε ουσιαστικά ως προπομπός της γευστικής πρωτοπορίας και λειτούργησε εκπαιδευτικά. Στο Delta, όσο και αν ακουστεί οξύμωρο, δεν είναι πρωταγωνιστής ο πελάτης, αλλά η φιλοσοφία του εστιατορίου και της ομάδας των σεφ. Μια φιλοσοφία που δεν προσαρμόζεται στον πελάτη, αλλά τον προσκαλεί να προσαρμοστεί αυτός, να ταξιδέψει, να ακούσει, να μάθει, να γευτεί, να μυηθεί σε μια άλλη εκδοχή της υψηλής γαστρονομίας.

Με την απόκτηση των αστεριών Michelin όλα έγιναν πιο εύκολα, καθώς ο κόσμος αναγνώρισε την επιτυχία και έγινε πιο δεκτικός, η πληρότητα είναι συνεχής, η λίστα αναμονής μεγάλη και όνειρό μας (και στόχο) πλέον είναι το να κατακτήσουμε και το τρίτο αστέρι. Τώρα, κερδοφορία δεν μας έχει φέρει ακόμη, αλλά όσο περνάει ο καιρός μειώνεται το εύρος της ζημιάς και η τάση δείχνει ότι βρισκόμαστε στα όρια του breakeven όσον αφορά τη λειτουργία. Είναι κάτι, όμως, που μας δίνει χαρά, περηφάνεια, φήμη, βραβεία παγκόσμιου κύρους και παρά την οικονομική ζημία θεωρούμε ότι μόνο κέρδη έχουμε αποκομίσει από το Delta.

Στη σύγχρονη εποχή, η εστίαση και η γαστρονομία καλούνται να χαράξουν πορεία προς τη βιωσιμότητα και την αειφορία, επιλύοντας κατά πρώτο λόγο το πρόβλημα του food waste. Ποια είναι η θέση σας για το θέμα αυτό; 

Είναι θέματα παγκόσμια που αφορούν κάθε επιχειρηματικό κλάδο και έχουν αγγίξει και τον χώρο της εστίασης. Για το θέμα της σπατάλης φαγητού, δεν το συζητώ καν. Εμείς μέσα από κάθε μας δραστηριότητα, φροντίζουμε να μην πετάμε τίποτε από ό,τι πιο εκλεκτό περισσεύει από τις κουζίνες μας, στο πλαίσιο ενεργειών κοινωνικής ευθύνης. Η φιλοσοφία του Δειπνοσοφιστήριον, άλλωστε, είναι προσανατολισμένη στην αποφυγή της σπατάλης τροφίμων. Αλλά κάνει και ένα βήμα παραπάνω, εφαρμόζοντας τη Βιώσιμη Γαστρονομία. Τίποτα δεν πετιέται, τίποτα δεν πάει χαμένο μέσα από τη δημιουργική και μελετημένη χρήση του κάθε υλικού.

Η βιωσιμότητα δεν αφορά μόνο την κουζίνα ούτε έναν μόνο τομέα. Αγγίζει τις ζωές και την καθημερινότητα όλων μας. Είναι ένας στόχος που απαιτεί συνολική προσπάθεια και οφείλουμε όλοι να συνεργαστούμε προς την επίτευξή του, κατανοώντας ότι οι πόροι του πλανήτη δεν είναι ανεξάντλητοι. Καθημερινά, λοιπόν, και σε κάθε κουζίνα μας ακολουθούμε ένα μοντέλο που αφήνει θετικό αποτύπωμα στο περιβάλλον. Δίνουμε προτεραιότητα στα λαχανικά και στα φρούτα, κοιτώντας πρώτα τι υπάρχει γύρω μας, δημιουργώντας με βάση την αρχή της εντοπιότητας και της χιλιομετρικής εγγύτητας.

Συνεργαζόμαστε με μικρούς παραγωγούς που ακολουθούν ήπιες μορφές γεωργίας και κτηνοτροφίας, ενώ παράλληλα έχουμε και τη δική μας φάρμα στα Μεσόγεια που τροφοδοτεί το Delta αλλά και το Δειπνοσοφιστήριον με βρώσιμα λουλούδια, λαχανικά, καρπούς, αβγά, πουλερικά. Η φάρμα είναι 100% οργανική και σχεδόν βιοδυναμική. Η γαστρονομία, λοιπόν, μπορεί και πρέπει να είναι βιώσιμη σε όλα τα επίπεδα και αυτό είναι κάτι που υπηρετούμε με σθένος, από τις εγκαταστάσεις μας και τη farm to table φιλοσοφία έως τη zero waste στρατηγική και την κομποστοποίηση.

Για αυτό άλλωστε δεν βραβευτήκαμε, ως Delta, μόνο με 2 Michelin, αλλά και με Green Star, ένα ετήσιο βραβείο που απονέμεται στα εστιατόρια εκείνα που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή σε θέματα βιωσιμότητας. Είναι εστιατόρια που αναλαμβάνουν την ευθύνη να διατηρούν ψηλά τα στάνταρ τους σε επίπεδο ηθικής και οικολογίας, και που συνεργάζονται με βιώσιμους παραγωγούς και προμηθευτές για να αποφεύγουν τη σπατάλη τροφίμων και να μειώνουν, ή ακόμη και να εξαλείφουν, τη χρήση πλαστικού και άλλων μη ανακυκλώσιμων υλικών κατά τη λειτουργία τους.

Με το βλέμμα πάντοτε στραμμένο στη Βιωσιμότητα αναζητούμε διαρκώς νέους τρόπους και νέες συνεργασίες και από τα μέσα Σεπτεμβρίου θα είμαστε στην ευχάριστη θέση για μια νέα συνεργασία εντός του DELTA, στον τομέα του bar, που θα ολοκληρώσει την εμπειρία των επισκεπτών και θα κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση.

«Να ονειρεύονται. Αν δεν το ονειρευτείς, δεν υπάρχει λόγος να το κάνεις. Οποιοδήποτε επάγγελμα αν δεν το ονειρευτείς, δεν υπάρχει λόγος να το κάνεις. Και ας φτάσουν όπου μπορούν και όπου δεν μπορούν, όπως θα έλεγε και ο Καζαντζάκης». Με αυτά τα λόγια, η Γιάννα Σιμώνη, από τις πρώτες Ελληνίδες Πλοιάρχους, Διευθύντρια Σπουδών στο Κέντρο Επιμόρφωσης Στελεχών Εμπορικού Ναυτικού (ΚΕΣΕΝ – τμήμα Πλοιάρχων), δίνει την δική της συμβουλή στη νέα γενιά γυναικών που θέλει να ασχοληθεί με το ναυτικό επάγγελμα.

Είναι η πρώτη γυναίκα στην ιστορία της Ναυτικής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα που έχει αναλάβει τη Διεύθυνση Σπουδών στην Ανώτατη Σχολή Πλοιάρχων. Δεν είναι όμως η μοναδική «πρωτιά» που πετυχαίνει. Η υπηρεσία στα πλοία, η ενασχόληση με τη ναυτική εκπαίδευση, οι δύσκολες καταστάσεις κρίσης που στέφθηκαν με επιτυχία αλλά και ο αγώνας της ώστε η νέα γενιά γυναικών να βρει περισσότερες ανοιχτές πόρτες είναι μερικές από τις σημαντικές της κατακτήσεις.

«Ας φτάσουν εκεί που ονειρεύονται και εκεί που δεν μπορούν»,  Γιάννα Σιμώνη | H 1η γυναίκα στην ιστορία της Ναυτικής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα.

«Ας φτάσουν εκεί που ονειρεύονται και εκεί που δεν μπορούν»

Γιάννα Σιμώνη

Γιάννα Σιμώνη | H πρώτη γυναίκα στην ιστορία της Ναυτικής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα

Ανήμερα του εορτασμού της ημέρας της Γυναίκας, η cpt Γιάννα Σιμώνη, σημειώνει πως οι δυσκολίες που αντιμετώπισε η ίδια όταν ξεκινούσε την ναυτική της καριέρα ήταν πολλές, τίποτα όμως δεν στάθηκε ικανό να της στερήσει το όνειρό της.

«Οι δυσκολίες που αντιμετώπισα ως γυναίκα ήταν μεγάλες. Υπήρχε η δυνατότητα συμμετοχής σε  περιορισμένο αριθμό γυναικών και δυσκολία στην αναζήτηση εργασίας. Όταν έμπαινες στο βαπόρι, «πέθαινες» για να αποδείξεις ότι μπορείς.Η δική μας γενιά αξιωματικών, ανεξαρτήτως φύλου, βελτίωσε σημαντικά την αποδοχή των γυναικών στη ναυτιλία.  Ήταν ένα μεγάλο στοίχημα για μένα. Θεωρούσα ότι χτίζω και για τις επόμενες γενιές».

Τώρα, όπως εξηγεί, η εργασιακή πορεία των γυναικών στην ναυτιλία έχει βελτιωθεί σημαντικά. «Έχω συναντήσει πάρα πολλές υποπλοιάρχους, πλοιάρχους και μηχανικούς, πολύ δυναμικά κορίτσια. Δεν είναι θέμα φύλου, είναι θέμα δυνατοτήτων, είναι θέμα προσωπικότητας, είναι θέμα χαρακτήρα, είναι θέμα πυγμής. Θέμα οργάνωσης, στόχων, απόδοσης. Εργατικότητα, ομαδικότητα και ανάληψη ευθυνών. Και, ένα βήμα τη φορά. Το ναυτικό επάγγελμα απαιτεί γνώσεις και θυσίες. Σίγουρα αυτά που κερδίζεις είναι περισσότερα. Αυτά προσπαθώ να μεταλαμπαδεύσω στα νέα παιδιά εδώ στο ΚΕΣΕΝ Πλοιάρχων, στις αίθουσες διδασκαλίας, στους προσομοιωτές, στο αμφιθέατρο».

Το πάθος της είναι αξιοζήλευτο. «Όταν μεγαλώσουν τα παιδιά μου, θέλω να ξαναμπαρκάρω. Δεν θέλω να σταματήσω ποτέ να ονειρεύομαι. Ένα όνειρο που λέω του άντρα μου, αν τυχόν μεγαλώσουν τα παιδιά και μπορώ να φύγω για λίγο, είναι να περάσω τον Πορθμό του Μαγγελάνου. Θα το κάνω ακόμα κι αν ξαναμπώ ανθυποπλοίαρχος ή δόκιμος».

Η cpt Γιάννα Σιμώνη συγγράφει το βιβλίο «Διαχείριση Κρίσεων» για τους σπουδαστές των Σχολών Πλοιάρχων των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού, το οποίο θα εκδοθεί από το Ίδρυμα Ευγενίδου τον Σεπτέμβριο του 2024.

Παγκόσμια Ημέρα Φιλίας η σημερινή και η καλύτερη ευκαιρία για να σας συστήσω σε ένα εξαιρετικό παιδικό βιβλίο που μιλά για την αξία της φιλίας. Πρόκειται για το παραμύθι “Η αέρινη παρέα” της Ντένιας Πάτρα σε εικονογράφηση Ιωάννας Καλοστεφάνου που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή.

Λίγα λόγια για το βιβλίο “Η αέρινη παρέα”

Ο Ορέστης έχει μόλις αποχωριστεί τον καλύτερό του φίλο, ο οποίος μετακόμισε μακριά. Μοναδική συντροφιά του, τα σύννεφα που αντικρίζει κάθε πρωί από το παράθυρο του δωματίου του. Κάποια στιγμή, με τη σπουδαία βοήθεια της φαντασίας του δημιουργεί την Αέρινη Παρέα και τότε όλα ξαφνικά μοιάζουν πιο φωτεινά. Πώς μπορεί άραγε ένα σύννεφο να φέρει κοντά τις παιδικές καρδιές; Μα με τον μαγικό τρόπο της Αέρινης Παρέας που ενώνει απρόβλεπτα τον Ορέστη με μια ομάδα συμμαθητών του! Είναι βέβαιο πως μπορούμε να αποκτήσουμε φίλους όταν αναγνωρίσουμε και εκφράσουμε τα συναισθήματά μας, αξιοποιώντας παράλληλα τη δύναμη της φαντασίας, αλλά και της θέλησης.

Η προσωπική μου άποψη

Το βιβλίο «Η αέρινη παρέα» είναι ένα πολύ τρυφερό και αισιόδοξο βιβλίο για την αξία της φιλίας και τη δύναμη της φαντασίας. Μιλά με τρόπο κατανοητό για τα παιδιά για την σπουδαιότητα της αναγνώρισης των συναισθημάτων μας αλλά και πως να τα επικοινωνούμε. Η ιστορία είναι γεμάτη αισιοδοξία και έντονα συναισθήματα και διδάσκει στα παιδιά πως να λειτουργούν με θέληση, πείσμα αλλά και να μην σταματούν τα ονειρεύονται.

Η φιλία είναι σημαντική για όλους, οποιαδήποτε και αν είναι η ηλικία μας. Νέο περιβάλλον, νέο σχολείο, νέες εμπειρίες … τι πρέπει να κάνουμε για να αποκτήσουμε νέους φίλους; Η φιλία θέλει προσπάθεια και από τις δύο πλευρές!

Συνέντευξη με τη συγγραφέα Ντένια Πάτρα

Η συγγραφέας Ντένια Πάτρα μιλά στο Ioanna’s Notebook για το πρώτο της παιδικό βιβλίο «Αέρινη Παρέα» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις ΠΝΟΗ.

Τι είναι αυτό που ωθεί έναν συγγραφέα να απευθυνθεί σε παιδιά; Πόσο δύσκολη είναι η συγγραφή ενός παιδικού βιβλίου;

Αγαπώ πολύ τα παιδιά. Είναι το πιο αγνό και ευαίσθητο κομμάτι της κοινωνίας μας. Είναι η ελπίδα μας για ένα καλύτερο, πιο ανθρώπινο μέλλον. Η ευαισθησία, η καλοσύνη, ο αυθορμητισμός και η αθωότητά τους με συγκινούν και αποτελούν πηγή έμπνευσης για μένα. Έχουμε τεράστια ευθύνη για τον τρόπο που τοποθετούμαστε απέναντι σε όσα συμβαίνουν, η στάση μας επηρεάζει τα παιδιά. Πολλές φορές για να συζητήσουμε για ένα θέμα με τα παιδιά ξεκινάμε με την ανάγνωση ενός παιδικού βιβλίου. Τα παιδιά έχουν έναν μοναδικό τρόπο αντίληψης και δράσης, είναι εφευρετικά, με αξιοθαύμαστη φαντασία, επομένως οι συζητήσεις μαζί τους για ένα βιβλίο είναι συναρπαστικές και αναδεικνύουν πολλές διαστάσεις της ιστορίας.

Τι αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης για την «Αέρινη Παρέα»;

Η Αέρινη Παρέα αναφέρεται σε μια σπουδαία σχέση στη ζωή κάθε ανθρώπου, τη φιλία. Οι φίλοι είναι πολύ σημαντικοί στη ζωή μας. Ωστόσο, ο σύγχρονος τρόπος ζωής με τους εξαντλητικούς ρυθμούς και το άγχος έχει πολλές επιπτώσεις στην κοινωνικότητα μας. Φαινόμενα αποξένωσης και απομόνωσης του ανθρώπου από τον κοινωνικό του περίγυρο είναι συχνά. Πολλές φορές η απομόνωση είναι μια συνειδητή επιλογή των ενηλίκων, όμως δεν ισχύει το ίδιο για τα παιδιά. Αυτό το κοινωνικό φαινόμενο με προβλημάτισε και θέλησα να αποτυπώσω στην Αέρινη παρέα. Συγκινούμε πολύ όταν στα μάτια ενός παιδιού αναγνωρίζω τη διστακτικότητα να προσεγγίσει τα άλλα παιδιά και την επιθυμία του να έχει φίλους.

Ποια είναι τα όνειρα και οι στόχοι σας για την «Αέρινη Παρέα»;

Κάθε βιβλίο αγγίζει διαφορετικά τον κάθε αναγνώστη. Νιώθω ότι η Αέρινη Παρέα επιτυγχάνει το στόχο της όταν κάθε παιδί διαβάζοντας το εμπνευστεί από τον ήρωα και βρει τον τρόπο για να αποκτήσει φίλους. Επίσης, θα ήθελα να γίνει μια όμορφη συντροφιά για τα παιδιά, να ονειρευτούν και συνταξιδέψουν σε φανταστικούς κόσμους με τον Ορέστη.

Ο Ορέστης, ο ήρωας του βιβλίου, είναι ένα παιδί εσωστρεφές χωρίς φίλους καθώς ο μοναδικός του φίλος έχει μετακομίσει μακριά. Πιστεύεται ότι μπορούν να ταυτιστούν μαζί του και τα μοναχικά παιδιά αλλά και τα πιο κοινωνικά;

Ο ήρωας της ιστορίας είναι εσωστρεφής και ντροπαλός και μπορούν να ταυτιστούν μαζί του οι μοναχικοί και οι πιο εξωστρεφείς χαρακτήρες, καθώς τα παιδιά με τις ευαίσθητες κεραίες τους αναγνωρίζουν τα χαρακτηριστικά και τις αδυναμίες κάθε χαρακτήρα. Μπορούν να ταυτιστούν γιατί το βαθύτερο μήνυμα αφορά κάθε παιδί. Πρέπει να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματά μας, να τα αποδεχτούμε, να τα αποκωδικοποιήσουμε και μετά θα βρούμε τον κατάλληλο τρόπο για να επικοινωνήσουμε αρμονικά με τους γύρω μας.

Μπορούν οι γονείς και με πιο τρόπο ν’ αναγνωρίσουν τα σημάδια και να βοηθήσουν τα παιδιά στην κοινωνικοποίηση τους;

Οι γονείς είναι οι πιο σημαντικοί δάσκαλοι για τη διαμόρφωση της αυταξίας του  παιδιού. Όταν τα παιδιά αισθάνονται σεβασμό, αποδοχή και ασφάλεια στα πλαίσια της οικογενειακής ζωής μπορούν πιο εύκολα να δημιουργήσουν φιλίες. Όταν υπάρχει αγάπη και ουσιαστική σύνδεση μέσα στην οικογένεια, υπάρχουν γερές βάσεις και οι γονείς αναγνωρίζουν τα σημάδια κάθε δυσκολίες και βοηθούν αποτελεσματικά.

Κάποια παιδιά είναι μοναχικά και μπαίνουν στο περιθώριο. Αλήθεια, είναι τόσο σκληρά τα παιδιά ή έχουν ευθύνη οι γονείς σ’ αυτή την περίπτωση;

Τα παιδιά είναι αυθόρμητα, παρορμητικά και πολλές φόρες σκληρά στην κριτική τους. Οι γονείς έχουν ευθύνη, χρειάζεται να τα ενθαρρύνουν να εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Πρέπει να έχουν διαμορφώσει το κατάλληλο περιβάλλον ώστε να νιώθουν ασφαλή, να εισπράττουν την απεριόριστη αγάπη των γονιών τους. Η άνευ όρων αγάπη, η αποδοχή της μοναδικότητας κάθε παιδιού δημιουργεί ισχυρούς χαρακτήρες που έχουν την ικανότητα να συνδεθούν με άλλα παιδιά.

Υπάρχει κάποιο παιδικό βιβλίο που θα θέλατε να είχατε γράψει; Γιατί;

Αγαπώ πολλά παιδικά βιβλία, δεν σταμάτησα ποτέ να διαβάζω. Θαυμάζω πολλούς συγγραφείς παιδικών βιβλίων, το έργο τους αποτελεί πηγή έμπνευσης για μένα. Αισθάνομαι τυχερή που μέσα από την ενασχόλησή μου με δράσεις φιλαναγνωσίας στην Ξενοπούλειο παιδική βιβλιοθήκη στη Ζάκυνθο είχα την ευκαιρία να γνωρίσω σημαντικούς συγγραφείς, όπως την Άλκη Ζέη, την Αγγελική Βαρελλά, τη Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου, τον Μάνο Κοντολέων, τον Διονύση Λεϊμονή και άλλους,  τους οποίους θαυμάζω για το έργο τους αλλά και ως προσωπικότητες. Ένα βιβλίο που θα ήθελα να έχω γράψει είναι το «Καπλάνι της βιτρίνας» της Άλκης Ζέη. Η συγγραφέας με το μοναδικό της τρόπο αποτυπώνει τις ανατροπές που συμβαίνουν στη ζωή των ηρώων με τη δικτατορία. Μέσα στο βιβλίο μιλά για τη φιλία, την ανθρωπιά, τη δημοκρατία αξίες ανεκτίμητες. Ακολουθώντας το ύφος της παιδικής λογοτεχνίας θίγει δύσκολα θέματα με εύληπτο τρόπο.   

Ποιο ήταν το δικό σας αγαπημένο βιβλίο όταν ήσασταν παιδί;

Από πολύ μικρή τα βιβλία ήταν η συντροφιά μου. Σε κάθε βιβλίο που διάβαζα, με έναν μαγικό τρόπο μεταφερόμουν μέσα στην ιστορία. Το παιδικό βιβλίο που κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου είναι η «Μόμο» του Μίχαελ Έντε. Η ηρωίδα του βιβλίου είναι ένα μικρό κορίτσι που ζει στα ερείπια ενός παλιού θεάτρου, φορά παλιά ρούχα και τρέφεται με γεύματα που της χαρίζουν όσοι την αγαπούν. Παρόλα αυτά είναι χαρούμενη και έχει ένα δυσεύρετο χάρισμα: ξέρει να ακούει. Ακόμη θυμάμαι πόσο είχα γοητευτεί διαβάζοντας αυτή τη φανταστική περιπέτεια, την ιστορία της Μόμο.

Είναι αλήθεια ότι κυκλοφορούν πάρα πολλά παιδικά βιβλία, κάποια από αυτά όχι και τόσο καλά. Ποια κριτήρια πιστεύετε ότι πρέπει να πληροί  ένα καλό παιδικό βιβλίο;

Ένα καλό παιδικό βιβλίο θα πρέπει να μπορεί να γίνει αφορμή για να μιλήσουμε στα παιδιά για διάφορα θέματα, ακόμη και δύσκολα. Το ποιοτικό παιδικό βιβλίο επίσης,  πρέπει να διαθέτει γλωσσικό πλούτο, να προσφέρει αναγνωστική απόλαυση, να εμπνέει και να συγκινεί το παιδί, να του κεντρίσει το ενδιαφέρον. Ο μικρός αναγνώστης ξεκινώντας από μια ιστορία μπορεί να ταξιδέψει με τη φαντασία του, να ανακαλύψει τον εαυτό του, να εκφραστεί, να εξερευνήσει τον κόσμο.  Τέλος, το παιδικό βιβλίο είναι ένα πλανήτης ξεχωριστός που σε κάθε αναγνώστη δημιουργεί διαφορετικά συναισθήματα. Τα παιδικά βιβλία οφείλουν  να έχουν λόγο ύπαρξης. Πρέπει να έχουν παιδευτικό χαρακτήρα, να ενθαρρύνουν, να ψυχαγωγούν και να καλλιεργούν τη φαντασία και τη δημιουργικότητα.  

Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να διαβάζουν εμείς οι γονείς πρώτα το βιβλίο και μετά τα παιδιά;

Οι γονείς επιλέγουν με προσωπικά κριτήρια τα βιβλία που θα διαβάσουν στα παιδιά τους, καθώς γνωρίζουν τις αναγνωστικές τους προτιμήσεις. Είναι θετικό να έχουν διαβάσει το βιβλίο οι ίδιοι για να μπορέσουν μετά την αφήγησή του να συζητήσουν με αφορμή την ιστορία.  Πολύ συχνά η ανάγνωση ενός παιδικού βιβλίου από το γονέα προς το παιδί γίνεται αφορμή για μια όμορφη συζήτηση και αυτή η συνήθεια αποτελεί μια τρυφερή και πολύτιμη ανάμνηση που θα ακολουθεί το παιδί στην ενήλική του ζωή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα παιδιά μιμούνται συμπεριφορές και υιοθετούν συνήθειες του περιβάλλοντός τους, επομένως ένας γονιός που επιλέγει να αφιερώνει το χρόνο του σε ποιοτικές  δραστηριότητες και να απολαμβάνει την ανάγνωση ενός βιβλίου αποτελεί ένα ισχυρό πρότυπο.

Είναι δύσκολο αναγνωστικό κοινό τα παιδιά; Πόσο δύσκολο είναι να τα κερδίσει ένας συγγραφέας παιδικών βιβλίων;

Τα παιδιά είναι δύσκολο αναγνωστικό κοινό. Έχουν την ικανότητα να νιώθουν αν επικοινωνείς ουσιαστικά, αυθεντικά μαζί τους. Χρειάζεται μεγάλη αφοσίωση και αγάπη κατά τη συγγραφή του βιβλίου και στην συνέχεια ουσιαστική επικοινωνία κατά την αφήγησή του. Η επικοινωνία με τα παιδιά είναι υπέροχη. Ο αυθορμητισμός, η ευαισθησία, η καλοσύνη και η αθωότητά τους μας συγκινούν και αποτελούν πηγή έμπνευσης. Κάθε μικρός αναγνώστης φωτίζει διαφορετικές πτυχές της ιστορίας και δίνει νέα διάσταση στους ήρωες.

Ως συντονίστρια στη Λέσχη Ανάγνωσης Κερίου Ενηλίκων και εμψυχώτρια σε δράσεις Φιλαναγνωσίας για παιδιά και ενήλικες στην Ξενοπούλειο Παιδική Βιβλιοθήκη, πως βλέπετε το μέλλον του παιδικού βιβλίου στην εποχή των ηλεκτρονικών παιχνιδιών και της τηλεόρασης;

Είναι αλήθεια ότι στη σύγχρονη εποχή τα παιδιά δέχονται καθημερινά πολλά ερεθίσματα από το διαδίκτυο και τα μέσα ενημέρωσης, επίσης, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι ελκυστικά. Είναι γεγονός ότι σήμερα, τόσο οι ενήλικες όσο και τα παιδιά διαβάζουν ελάχιστα. Η ενθάρρυνση της δημιουργικότητας και η καλλιέργεια της φαντασίας, είναι από τις πιο παραμελημένες πλευρές των συγχρόνων εκπαιδευτικών συστημάτων. Ωστόσο, παραμένω αισιόδοξη , το παιδικό βιβλίο έχει μέλλον, γοητεύει και συγκινεί , υπάρχουν πολλοί συγγραφείς που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στο παιδικό βιβλίο. Ως εμψυχωτές οφείλουμε να αναζητήσουμε τρόπους  ώστε τα παιδιά να αγαπήσουν το διάβασμα και να κερδίσουν τα οφέλη και την απόλαυση που προσφέρει η ανάγνωση ενός καλού λογοτεχνικού βιβλίου. Οι δράσεις φιλαναγνωσίας κεντρίζουν το ενδιαφέρον των παιδιών και τα βοηθούν να δημιουργήσουν μια ελεύθερη σχέση με το βιβλίο.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας; Τι να περιμένουμε;

Η συγγραφή ενός παιδικού βιβλίου είναι μια συναρπαστική διαδικασία. Μια εικόνα, ένας αγαπημένος άνθρωπος, μια ιστορία, ένα συναίσθημα, όσα αγγίζουν την ψυχή μας αποτελούν πηγή έμπνευσης, ωστόσο η έμπνευση δεν είναι αρκετή αν δεν ακολουθήσει σκληρή δουλειά για να αποτυπωθεί στο χαρτί. Χιλιάδες ιδέες κατακλύζουν το μυαλό μου καθημερινά, τις κρατώ και έχω εμπιστοσύνη στη δύναμη της κάθε ιστορίας, γνωρίζω θα προχωρήσει όταν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες.  Είμαι χαρούμενη και ευγνώμων γιατί αυτή την περίοδο είμαι στη διαδικασία συγγραφή ενός νέου παιδικού βιβλίου που θα κυκλοφορήσει έως το τέλος του 2022.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η Ντένια Πάτρα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ζάκυνθο. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Ευρωπαϊκού Πολιτισμού και αυτή την περίοδο παρακολουθεί το μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών «Δημόσια Ιστορία» του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Από παιδί λάτρευε τα βιβλία, γι’ αυτό και σήμερα είναι συντονίστρια στη Λέσχη Ανάγνωσης Κερίου Ενηλίκων, αλλά και εμψυχώτρια σε δράσεις φιλαναγνωσίας για παιδιά και ενήλικες στην Ξενοπούλειο Παιδική Βιβλιοθήκη. Επίσης, είναι μέλος του ευρωπαϊκού οργανισμού NECI, ενώ από το 2019 είναι διαπιστευμένη εκπαιδεύτρια του διεθνούς οργανισμού Living Values in Education. Αγαπάει ν’ ακούει το ζωηρό και γάργαρο γέλιο των παιδιών και τον ήχο των σελίδων ενός βιβλίου καθώς γυρίζουν. «Η αέρινη παρέα» είναι το πρώτο της παιδικό βιβλίο και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.

Το βιβλίο “Η αέρινη παρέα” της Ντένια Πάτρα κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή σε όλα τα βιβλιοπωλεία.

Δείτε εδώ όλες τις προτάσεις για παιδικά βιβλία

“Σχολή Νυφών”, το νέο μυθιστόρημα του Γιάννη Γιαννέλλη-Θεοδοσιάδη από τις Eκδόσεις Πατάκη. Μετά την τριλογία για τη Σμύρνη, το πρώτο βιβλίο της οποίας «Ισμαήλ και Ρόζα» έγινε κινηματογραφική ταινία με τίτλο «Η Ρόζα της Σμύρνης», ο Γιάννης Γιαννέλλης-Θεοδοσιάδης επιστρέφει με το καινούριο του μυθιστόρημα. Αυτή τη φορά ο διακεκριμένος συγγραφέας εστιάζει σε μια από τις πιο «μαύρες» σελίδες της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας: τη γερμανική κατοχή.

Λίγα λόγια για το βιβλίο “Σχολή Νυφών”

Στην Αθήνα, την περίοδο της γερμανικής κατοχής, η Ροζάνα, φοιτήτρια της Σχολής Καλών Τεχνών, που υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τις σπουδές της, είναι μνηστευμένη με τον Λεωνίδα, αξιωματικό του ναυτικού και μέλος της Αντίστασης, αυτοεξόριστο στο Κάιρο. Την ερωτεύεται όμως ο Γιόχαν Κλάους, Γερμανός αξιωματικός των Ες Ες. Όσο και αν η Ροζάνα προσπαθεί να τον αποκρούσει, εκείνος την εξαναγκάζει να γίνει μέλος της οργάνωσης φίλων του Χίτλερ «ΜΠΟΥΝΤ» και πιεστικά προσπαθεί να την πείσει να τον ακολουθήσει στο Βερολίνο για να φοιτήσει στην περίφημη Σχολή Νυφών· έπειτα, σκοπεύει να την παντρευτεί, παρέχοντάς της ασυλία. Η Ροζάνα δεν ενδίδει, αλλά ούτε και αρνείται. Σε συνεννόηση με τον μνηστήρα της και τον Χριστόδουλο Τσιγάντε, αρχηγό του Ιερού Λόχου, λειτουργεί ως κατάσκοπος και παραδίδει στους συμμάχους απόρρητα μυστικά των ναζί. Ωστόσο, στη δίνη της Ιστορίας, οι ανατροπές στη ζωή της Ροζάνας θα αρχίσουν να διαδέχονται η μία την άλλη…

Μια καταιγιστική ιστορία συγκλονιστικών γεγονότων της κατοχικής περιόδου, με τη ναζιστική θηριωδία στο απόγειό της. Έρωτας, δολοπλοκίες, κατασκοπεία, κουκουλοφόροι και μαυραγορίτες, που με την ανοχή της κυβέρνησης των δωσίλογων, σφίγγουν τη θηλιά στον λαιμό της αθηναϊκής κοινωνίας και στέλνουν αθώους στην κρεμάλα και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ οι επιτήδειοι αβγατίζουν το κομπόδεμά τους.

«Το μυθιστόρημα αυτό γράφτηκε για “να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι” τα δεινά των Ελλήνων στα χρόνια της γερμανικής κατοχής, εξαιτίας της θηριωδίας των κατακτητών, που ξεπερνούσε τα όρια της φαντασίας. Τους φριχτούς κουκουλοφόρους, που έδειχναν τους πατριώτες με το μιαρό τους δάχτυλο και αυτούς, που αβγάτιζαν τα κεμέρια τους από τη δυστυχία των άλλων. Τέλος για τη δύναμη του έρωτα, της αγάπης και του πατριωτισμού που καμιά δύναμη, δεν κουμαντάρει».

Γιάννης Γιαννέλλης-Θεοδοσιάδης

Η προσωπική μου άποψη

Πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο καλύπτει μια δύσκολη περίοδο της ιστορίας μας. Μέσα από τις σελίδες του “Σχολή Νυφών” ο συγγραφέας παρουσιάζει την ζωή στην Κατοχική Αθήνα. Ιστορίες και συμπεριφορές ανθρώπων που η ηθική τους μετριέται σε χρήματα αλλά και άλλων που θυσιάζονται για το καλό του συνόλου, ξεδιπλώνονται στον αναγνώστη όσο προχωρά η ανάγνωση. Μέσα από το βιβλίο αυτό, ο συγγραφέας καταφέρνει με επιτυχία να μεταφέρει τον αναγνώστη στην Αθήνα της Κατοχής, δημιουργώντας μια ιστορία με απρόβλεπτη πλοκή.

Συνέντευξη με το Γιάννη Γιαννέλλη-Θεοδοσιάδη

O Γιάννης Γιαννέλλης-Θεοδοσιάδης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε ως δικηγόρος στη Μυτιλήνη. Το 2007 εξελέγη για τέταρτη φορά βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου, ενώ το 2015 ανέλαβε τη θέση του γενικού γραμματέα Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, από την οποία παραιτήθηκε τον Φεβρουάριο του 2019. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Έχει τιμηθεί από την ολλανδική κυβέρνηση με το ανώτατο παράσημο του Τάγματος των Ιπποτών της Οράγγης-Νάσσαου. Το μυθιστόρημά του «Ισμαήλ και Ρόζα» (Εκδόσεις Πατάκη, 2016) έχει μεταφραστεί στα τουρκικά και έχει μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη με τον τίτλο «Η Ρόζα της Σμύρνης». Από τις Εκδόσεις Πατάκη έχουν επίσης κυκλοφορήσει τα βιβλία του «Το βλέμμα της Ήρας» (2008), «Η λίστα του Χόρχε» (2011), «Έρωτας στις φλόγες της Σμύρνης» (2017), «Σάρλιτζα Πάλλας» (2019), «Σχολή Νυφών» (2021). Είχε προηγηθεί το μυθιστόρημά του «Η διαπλοκή της εξουσίας» (εκδ. Ι. Σιδέρης, 2002) και τα ιστορικά λευκώματα «Η λαϊκή πολιτική σάτιρα στο τέλος του 19ου αιώνα» (εκδ. Έφεσος, 2001) και «Ο λαός εικονογραφεί την ιστορία του» (εκδ. Ι. Σιδέρης, 2003). Το 2013 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του “Cafe Napolitano” (εκδ. Αιολίδα) και το 2015 το «Δέκα δευτερόλεπτα» (εκδ. Α. Α. Λιβάνη). Έχει γράψει, επίσης, μελέτες για τον λαϊκό πολιτισμό.

“Σχολή Νυφών”, συνέντευξη με τον διακεκριμένο συγγραφέα Γιάννη Γιαννέλλη-Θεοδοσιάδη με αφορμή το νέο του βιβλίο από τις Εκδόσεις Πατάκη.
Ο διακεκριμένος συγγραφέας Γιάννης Γιαννέλης-Θεοδοσιάδης μας μιλά για το νέο του βιβλίο αλλά και τα μελλοντικά σχέδιά του.

Ποιο ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με την συγγραφή;

Όταν σωρεύονται μέσα σου ιστορίες της ζωής, που νοιώθεις την ανάγκη να τις μοιραστείς, τότε παίρνεις μολύβι, χαρτί και αρχίζεις να γράφεις. Αν βέβαια σου βγαίνει, όπως το ‘χεις πλασμένο στο μυαλό σου. Συνήθως, βγαίνει. Αν το μυθιστόρημά σου έχει και ιστορικές βάσεις, αρχίζεις τη μελέτη για να το τοποθετήσεις στις πραγματικές διαστάσεις της εποχής που αναφέρεσαι. Σχεδόν όλα τα μυθιστορήματά μου είναι ιστορικά, ώστε παράλληλα με τη λογοτεχνική απόλαυση ο αναγνώστης να παίρνει και γνώσεις από το βιβλίο μου.

Από που αντλείται έμπνευση για τα μυθιστορήματά σας; 

Ασφαλώς από τη ζωή. Όμως, μπορείς να πλάσεις τον μύθο σου ανάλογα με τα μηνύματα που θες να στείλεις στους αναγνώστες σου. Κυρίως να ενεργοποιήσεις και να ενδυναμώσεις τα ανθρώπινα συναισθήματα. Όχι κατ’ ανάγκη μονάχα τα ευγενή, όπως έρωτα, αγάπης, φιλοπατρίας, εντιμότητας κλπ, αλλά και τ’ ακριβώς αντίθετά τους. Γιατί η απέχθεια που προκαλούν στον αναγνώστη, ενεργοποιούν αυτόματα τους μηχανισμούς ορθών κρίσεων και θέσεων για τη ζωή.

Πιστεύετε ότι κάθε συγγραφέας οφείλει να πειραματίζεται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας ρισκάροντας το κοινό του ή να επιμένει στο είδος που τον έχει καθιερώσει; 

Ξέρετε, στον κάθε συγγραφέα ταιριάζει κάποιο λογοτεχνικό είδος. Οι απόλυτα προικισμένοι, ενδεχομένως, έχουν την ικανότητα να πλέουν σε άγνωστες λογοτεχνικές θάλασσες. Πάντως πρέπει να επιχειρούμε την υπέρβαση. Διήγημα δεν είχα γράψει ποτέ. Όταν μου ζήτησαν από μια εφημερίδα να γράψω, το επιχείρησα. Πήγε πολύ καλά. Μου άρεσε και συνέγραψα άλλα δώδεκα. Επομένως, η αλλαγή πλεύσης στη λογοτεχνία επιβάλλεται. Όπως και στη ζωή.

Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης γι’ αυτό το βιβλίο; Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με την συγκεκριμένη χρονική περίοδο;

Θεώρησα χρέος μου να γράψω ένα βιβλίο αναφορικά με την περίοδο της κατοχής, τότε που η ναζιστική θηριωδία έφτασε στο απόγειο της, τότε που οι αξίες καταρρακώθηκαν και η ανθρώπινη ζωή ευτελίστηκε. Γιατί ως λαός οφείλουμε να μην ξεχνάμε. Το έπος της αντίστασης στους Γερμανούς ήταν από τα συγκλονιστικότερα της ιστορίας μας. Έτσι, τοποθέτησα τον μύθο μου στην ιστορική πραγματικότητα αυτής της εποχής.

Τι ήταν περίφημη Σχολή Νυφών; Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο για το βιβλίο σας;

Το 1936 ο Χάϊνριχ Χίμλερ εξέδωσε διάταγμα με το οποίο απαιτούσε από τις μνηστευμένες γυναίκες με αξιωματικούς των Ες Ες, της πιο σκληρής και απάνθρωπης παραστρατιωτικής οργάνωσης των ναζί, να παρακολουθούν μαθήματα στη Σχολή Νυφών. Για τον σκοπό αυτό χτίστηκε το 1937 στο Βερολίνο μιά βίλα, όπου οι γυναίκες αυτές θα ζούσαν σε ομάδες των είκοσι, σε μια προσομοίωση νοικοκυριού και θα εκπαιδεύονταν στο μαγείρεμα, στη ραπτική, στην ανατροφή παιδιών και στην κηπουρική. Ο πραγματικός στόχος των ναζί ήταν να τις εκπαιδεύσουν στο ναζιστικό δόγμα και ν’ αποκτήσουν ειδική γνώση της ράτσας και της γενετικής. Ουσιαστικά, τις χρησιμοποιούσαν ως μηχανές παραγωγής Αρίων. Η Σχολή Νυφών είναι κάτι σχεδόν άγνωστο στο αναγνωστικό κοινό κι ευελπιστώ να έλξει την προσοχή των αναγνωστών. Από την μέχρι τώρα πορεία του βιβλίου μου πιστεύω πως το κατάφερα.

Εάν επιλέγατε να είστε κάποιος ήρωας από το βιβλίο, ποιος θα ήταν; 

Θα επέλεγα κάθε θετικό στοιχείο από τους ήρωές μου και θα ήθελα να είμαι αυτός που τα συγκεντρώνει όλα!!! Δύσκολο να επιλέξει κανείς. Ο καθένας τους έχει τα δικά του χαρακτηριστικά.

Στο βιβλίο σας αναφέρεστε και στους ανθρώπους που επέλεξαν να συνεργαστούν με τον εχθρό αλλά και σε εκείνους που πλούτισαν εις βάρος των συνανθρώπων τους, αλήθεια πόσο εύκολο είναι σε τέτοιες δύσκολες περιπτώσεις οι άνθρωποι να υιοθετήσουν τέτοιες συμπεριφορές, πιστεύετε ότι το «έχουν μέσα» τους ή είναι οι συνθήκες που τους αναγκάζουν;

Σίγουρα οι συνθήκες, ιδίως αν είναι τραγικές, μπορούν ν’ αλλοιώσουν τις συμπεριφορές και τα συναισθήματά μας. Ο άνθρωπος είναι αδύναμο ον. Όμως υπάρχουν άνθρωποι, που δεν ορρωδούν προ ουδενός. Οι αξίες και η ηθική τους δεν μεταβάλλεται, ακόμα και κάτω από τις πιο οδυνηρές συνθήκες. Συνεχίζουν να παραμένουν σταθεροί. Φοβούμαι πως η κατηγορία αυτή των συνανθρώπων μας αποτελεί τη μειοψηφία.

Τώρα που το βιβλίο βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία, έχει περάσει από το μυαλό σας να του είχατε δώσει ένα διαφορετικό τέλος ή να είχατε κάνει αλλαγές στην πλοκή;

Η απάντησή μου είναι αρνητική. Γιατί πιστεύω πως ο μύθος μου ακολουθεί μια συνέπεια στη συνοχή του. Απολύτως τίποτα δεν θα άλλαζα.

Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια; Τι να περιμένουμε από εσάς;  

Έχω ήδη ολοκληρώσει το επόμενο μυθιστόρημά μου. Πρόκειται για μια ασύμμετρη σχέση ενός δεκαεννιάχρονου κοριτσιού μ’ ένα γοητευτικό και θαλερό εξηντάρη. Θέτει πολλά κοινωνικά ερωτήματα, που κυρίως αφορούν στα πρέπει και στα ταμπού της κοινωνίας. Αν η καρδιά έχει τη δύναμη να τα ξεπεράσει. Είναι το πρώτο μου μη ιστορικό μυθιστόρημα, που ελπίζω να κυκλοφορήσει στο τέλος του έτους.

Διαβάζετε κάτι αυτή τη στιγμή; 

Ναι, διηγήματα των Καρκαβίτσα, Εφταλιώτη, Νιρβάνα κλπ γιατί, όπως είπα πιο πάνω, θέλω να μετακινηθώ λογοτεχνικά και προς αυτή την κατεύθυνση.

Το βιβλίο του Γιάννη Γιαννέλλη-Θεοδοσιάδη “Σχολή Νυφών”, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη σε όλα τα βιβλιοπωλεία.

Δείτε εδώ όλες τις προτάσεις για βιβλία ενηλίκων

«Γιατί σβήσαμε το γράμμα Β», το νέο παιδικό βιβλίο της βραβευμένης συγγραφέα Ελένης Ανδρεάδη κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Η Ελένη Ανδρεάδη είναι ειδική σε θέματα αειφορίας και κάθε της βιβλίο δημιουργεί ενθουσιασμό στους μικρούς αναγνώστες. Με το νέο της βιβλίο «Γιατί σβήσαμε το γράμμα Β» επιλέγει να απευθυνθεί σε λίγο μικρότερα παιδιά (4+), όμως ο σκοπός της παραμένει ο ίδιος. Να τα εμπνεύσει να αναλάβουν δράση για την σωτηρία του πλανήτη μας.

Λίγα λόγια για το βιβλίο “Γιατί σβήσαμε το γράμμα Β”

Όταν η αδερφή του σβήνει το γράμμα Β από τον μαυροπίνακα, το αγόρι ξεκινάει ένα ταξίδι με σκοπό να καταλάβει γιατί το δεύτερο γράμμα της αλφαβήτας δεν της αρέσει καθόλου. Η προσπάθειά του να λύσει το μυστήριο, αλλά και να την ακολουθήσει δεν θα είναι καθόλου εύκολη. Διότι αυτή έχει αποφασίσει να σώσει τον πλανήτη, και θα ταξιδέψει μακριά για να το επιτύχει. Με τη βοήθεια της αδερφής του, και έπειτα από ένα μεγάλο μυστήριο στο οποίο θα κληθεί να δώσει απαντήσεις, σύντομα θα καταλάβει πως οι κάτοικοι της Γης συμπεριφερόμαστε σαν να έχουμε άλλο καταφύγιο πέρα από τον πλανήτη μας – έναν Πλανήτη Β –, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχουμε τη δυνατότητα να πάμε αλλού. Η Γη είναι το μοναδικό μας σπίτι και το παιδί τώρα πρέπει να κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να τη σώσει! Κάτι που σύντομα θα διαπιστώσει πως είναι δουλειά για σωστούς υπερήρωες. Ένα οικολογικό παραμύθι, μια τρυφερή ιστορία ευαισθητοποίησης για την προστασία του πλανήτη μας.

Η προσωπική μου άποψη

Το βιβλίο «Γιατί σβήσαμε το γράμμα Β» είναι ένα υπέροχο παραμύθι ευαισθητοποίησης. Μέσα από την ευάφανταστη ιστορία του σχετικά για τα σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας και με την εξαιρετική εικονογράφηση της Σάντρας Ελευθερίου – βραβευμένη 6 φορές με το Κρατικό Βραβείο Εικονογράφησης του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου – προτείνει λύσεις και εμπνεύει τους μικρούς αναγνώστες να γίνουν «υπερήρωες», αναλαμβάνοντας δράση!

Συνέντευξη με την Ελένη Ανδρεάδη

Η Ελένη Ανδρεάδη γεννήθηκε στο Λονδίνο. Έχει ταξιδέψει και δουλέψει σε πολλές χώρες πάνω στην αειφορία και στρατηγική, όπως στην Αγγλία, στη Γερμανία και στην Αμερική, και από τους ύφαλους της Ονδούρας μέχρι τους πρόποδες των Ιμαλαΐων. Στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, όπου ειδικεύτηκε στην Περιβαλλοντική Πολιτική και ΜΜΕ, πήρε ένα μάθημα στη δημιουργική γραφή και έγραψε το πρώτο της μυθιστόρημα. Όταν γύρισε στην Ελλάδα το 2009, ίδρυσε τη Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση Πράκτορες του Πλανήτη, η οποία προσκαλεί τα παιδιά να σώσουν τον πλανήτη μέσα από μυστικές αποστολές. Τα βιωματικά περιβαλλοντικά προγράμματα της οργάνωσης υλοποιούνται σε δημοτικά σχολεία σε ολόκληρη τη χώρα και έχουν βραβευτεί για την καινοτομία τους από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Το πρώτο βιβλίο της, Γίνε Πράκτορας του Πλανήτη, απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Βιβλίου στην κατηγορία Βιβλίου Γνώσεων 2015, ενώ το δεύτερο της σειράς βρέθηκε στις βραχείες λίστες. Το εφηβικό μυθιστόρημα της για την κλιματική αλλαγή, Ο Τζάστιν Γκρέι και οι Φύλακες της Γης τιμήθηκε στη Χρυσή Λίστα 2019 του βραβευμένου εκπαιδευτικού portal Elniplex. Τα βιβλία της μεταφράζονται και κυκλοφορούν σε χώρες όπως η Αμερική, η Κίνα, η Κορέα, η Τουρκία και η Αίγυπτος. Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορούν τα πέντε βιβλία της σειράς Πράκτορες του Πλανήτη, το εικονογραφημένο Ένα σύννεφο για τα γενέθλιά μου, καθώς και Ο Τζάστιν Γκρέι και οι Φύλακες της Γης. Είναι μέλος του Ελληνικού Συμβουλίου Προσωπικοτήτων για το Διεθνές Δίκτυο Λύσεων για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη των Ηνωμένων Εθνών (UN SDSN).

“Γιατί σβήσαμε το γράμμα Β”, συνέντευξη με την βρεβευμένη συγγραφέα Ελένη Ανδρεάδη με αφορμή το νέο οικολογικό της παραμύθι από το ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.
Η αγαπημένη Ελένη Ανδρεάδη επιστρέφει για άλλλη μια φορά στο Ioanna’s Notebook και μας μιλά για το νέο της βιβλίο αλλά και τα μελλοντικά σχέδιά της.

Διαβάστε επίσης: Book Club “Ένα σύννεφο για τα γενέθλιά μου”, συνέντευξη με την Ελένη Ανδρεάδη

Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης γι’ αυτό το βιβλίο;

Σε ένα σεμινάριο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης που παρέδωσα μνημόνευσα τα λόγια του θεωρητικού φυσικού Στίβεν Χόκινγκ, σε ένα άρθρο που έγραψε λίγο πριν πεθάνει. «Βρισκόμαστε στην πιο επικίνδυνη στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας. Έχουμε την τεχνολογία να καταστρέψουμε τον πλανήτη στον οποίο ζούμε, αλλά δεν έχουμε αναπτύξει ακόμη τη δυνατότητα να φύγουμε από αυτόν. Έχουμε μόνο έναν πλανήτη και πρέπει να συνεργαστούμε για να τον προστατεύσουμε.» Ήθελα να γράψω ένα παραμύθι που θα μετέφερε ακριβώς το πνεύμα αυτής της σπουδαίας αλλά ταυτόχρονα απλούστατης διαπίστωσης – αυτή την παραφροσύνη, αν μου επιτρέπετε – του ότι δηλαδή πλέουμε στο διάστημα σε ένα ευάλωτο διαστημόπλοιο που λέγεται Γη, το οποίο συστηματικά καταστρέφουμε σαν αυτοκαταστροφικοί, τρελοί αστροναύτες! Έτσι, στο βιβλίο, ένα παιδί διαπιστώνει ότι η αδερφή του έχει σβήσει ένα γράμμα από το μαυροπίνακα και αποφασίζει να καταλάβει το γιατί. Ακολουθεί ένα ταξίδι περιπέτειας στον κόσμο, μέσα από το οποίο διαπιστώνει ότι συμπεριφερόμαστε σαν να έχουμε έναν εφεδρικό πλανήτη, τον Β, που δεν υπάρχει, και ότι μπορούμε όλοι να γίνουμε «ήρωες» για να σώσουμε αυτό το μοναδικό μας σπίτι.

Ποιο είναι το όνειρό σας και ο στόχος σας γι’ αυτό το βιβλίο;

Θα ήθελα να βάλει ένα λιθαράκι στην αντίληψη των παιδιών σχετικά με το πόσο ευάλωτος είναι ο κόσμος μας, και την ευγνωμοσύνη και τον θαυμασμό που θα έπρεπε να έχουν για αυτό το μυστήριο και εκπληκτικό οικοσύστημα στο οποίο ζούμε, αλλά και να ενθουσιαστούν σχετικά με την προστασία του. Και αν οι γονείς το διαβάζουν μαζί, ελπίζω και αυτούς να τους προβληματίσει. Οι γονείς θα έπρεπε να είναι οι πιο φανατικοί οικολόγοι. Μας απασχολεί δυστυχώς συχνά περισσότερο σε τι σχολείο θα πάνε τα παιδιά μας και αν θα μάθουν ξένες γλώσσες, και όχι αν θα ζουν σε ένα κόσμο όπου θα απειλείται η ασφάλεια και η υγεία τους από ακραία καιρικά φαινόμενα, πανδημίες, αν τρώνε μικροπλαστικά, και πολλά άλλα θέματα που συχνά μου κλέβουν τον ύπνο όταν σκέφτομαι τον κόσμο στον οποίο τα παιδιά μου θα προσπαθήσουν να βρουν τον δρόμο τους.

Μιλήστε μας για την ΜΚΟ «Πράκτορες του πλανήτη» που έχετε ιδρύσει

Οι Πράκτορες του Πλανήτη είναι μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που υλοποιεί βιωματικά περιβαλλοντικά προγράμματα από το 2009 με χιλιάδες παιδιά ετησίως, κυρίως μέσα από σχολικά προγράμματα. Προσκαλεί τα παιδιά να γίνουν μυστικοί πράκτορες για να σώσουν τον πλανήτη. Μετά από κάποια χρόνια υλοποίησης εκπαιδευτικών περιβαλλοντικών προγραμμάτων σε σχολεία, αποφάσισα να γράψω το βιβλίο Γίνε Πράκτορας του Πλανήτη ώστε να μπορώ να απευθυνθώ και σε παιδιά εκτός του σχολικού πλαισίου. Ακολούθησαν και τα επόμενα της σειράς, που τώρα είναι πέντε, το κάθε ένα σε μια διαφορετική θεματική, και πάντα με τον αναγνώστη να αναλαμβάνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ο πλανήτης μας υποφέρει, πιστεύετε ότι προλαβαίνουμε να αναστρέψουμε την καταστροφή που έχει γίνει;

Τα καλά νέα είναι ότι οι λύσεις υπάρχουν. Η βούληση μας λείπει. Πιστεύω ότι υπάρχει μια αφύπνιση λόγω κορωνοϊού όπου διαπιστώσαμε ότι δεν είμαστε απόλυτοι άρχοντες του πλανήτη και ότι είμαστε ιδιαίτερα ευάλωτοι σε μια παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, για όλους ελπίζω πλέον, έχει ρίξει φως στο πως μέσω των ορυκτών καυσίμων, όχι μόνο προκαλείται η κλιματική αλλαγή, αλλά συγκεντρώνεται παράλογα δύναμη στα χέρια μη-δημοκρατικών δυναστών. Ελπίζω αυτό να μας αφυπνίσει ότι η αειφορία δεν είναι πολυτέλεια, κάτι όμορφο και αόριστο, άλλα ένα με τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δικαιοσύνη, την ισότητα και τη δημοκρατία. Ελπίζω αντί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα, να μας ωθήσει αυτός ο τραγικός πόλεμος τουλάχιστον ακόμα πιο αποφασιστικά προς την πράσινη μετάβαση. Ο χρόνος είναι, αλήθεια, ανησυχητικά λιγοστός.

Τελικά μήπως τα παιδιά είναι πιο ευαισθητοποιημένα στην προστασία του περιβάλλοντος από εμάς τους μεγάλους; Μήπως πρέπει να μας διδάξουν αυτά πάνω στο θέμα;

Αυτό είναι σίγουρο. Οι Πράκτορες του Πλανήτη, αλλά και άλλα μου βιβλία, όπως το προεφηβικό Τζάστιν Γκρέι και οι Φύλακες της Γης, με αυτή την ιδέα παίζουν, ότι τα παιδιά είναι αυτά που καλούνται να σώσουν τον πλανήτη διότι οι ενήλικες τον έχουμε καταστρέψει. Έχουν και χαρακτηριστικά από τα οποία μπορούμε να μάθουμε πολλά: ιδεαλισμό, επιμονή και πίστη ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου; Τι να περιμένουμε;

Ετοιμάζω μια νέα περιβαλλοντική σειρά για παιδιά μικρότερης ηλικίας (5+), που θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο, πάλι από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο. Ελπίζω να τα πούμε πάλι τότε.

Για το βιβλίο υπάρχει διαθέσιμο ΔΩΡΕΑΝ πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό.

Το βιβλίο “Γιατί σβήσαμε το γράμμα Β” της Ελένης Ανδρεάδη, απευθύνεται σε παιδιά 4+ και κυκλοφορεί σε όλα τα βιβλιοπωλεία από τις Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

Δείτε εδώ όλες τις προτάσεις για παιδικά βιβλία

Ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που μου χάρισε το blogging είναι η γνωριμία μου με αγαπημένους συγγραφείς. Βλέπετε για εμάς τους βιβλιόφιλους, οι συγγραφείς έχουν την μορφή rock stars! Είναι είδωλα! Πιστά και ανυπόμονα περιμένουμε την κυκλοφορία του νέου βιβλίου του αγαπημένου μας συγγραφέα. Μια λοιπόν από τις αγαπημένες μου συγγραφείς είναι η Δήμητρα Ιωάννου. Η αγαπημένη μου Δήμητρα Ιωάννου. Πάντα χαμογελαστή, κάθε μας συνάντηση είναι μοναδική! Έχοντας λοιπόν κυριολεκτικά “καταβροχθίσει” το βιβλίο της “Ο χορός της Θεάς” περίμενα ανυπόμονα το επόμενο βιβλίο της. “Θα κυκλοφορήσει σύντομα και θα το λατρέψεις πραγματικά, είμαι σίγουρη” μου είχε πει στην έκθεση βιβλίου στο Ζάππειο όταν την συνάντησα και αυτό έκανε την ανυπομονησία μου να μεγαλώσει περισσότερο.

Συνέντευξη με τη συγγραφέα Δήμητρα Ιωάννου με αφορμή το νέο της βιβλίο "Αλεξάνδρεια – Γητειές, Μάγια και Μπαχάρια” που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Όταν λοιπόν έφτασε η “Αλεξάνδρεια” στα χέρια μου, τα άφησα όλα και έπεσα με τα μούτρα στο διάβασμα. Δεν μπορούσα να το αφήσω άλλωστε! Πόσο δίκαιο είχε! Το όγδοο βιβλίο της Δήμητρας Ιωάννου “Αλεξάνδρεια – Γητειές, Μάγια και Μπαχάρια” είναι πραγματικά ότι καλύτερο διάβασα τη φετινή χρονιά. Γεμάτο με τα μεθυστικά αρώματα της Ανατολής, με ταξίδεψε στη μαγευτική Αλεξάνδρεια του τότε. Περιπλανήθηκα στο Καρτιέ Γκρεκ και στα στενά των αραβικών συνοικιών, είδα το Αλ Γκόμροκ, περπάτησα και εγώ δίπλα στις όχθες της λίμνης Μαριούτ, χόρεψα με το νου στην πίστα του Αθηναίου και νομίζω ότι έχω τη γεύση από τους εκλεκτούς μεζέδες του Παστρούδη και τις υπέροχες πάστες του Delices στο στόμα μου.

Διαβάστε ακόμη: Book Club “Αλεξάνδρεια – Γητειές, Μάγια και Μπαχάρια”

Έτσι λοιπόν με αφορμή αυτό το νέο της βιβλίο “Αλεξάνδρεια – Γητειές, Μάγια και Μπαχάρια” δεν έχασα την ευκαιρία να φιλοξενήσω την αγαπημένη μου Δήμητρα Ιωάννου για μια συνέντευξη behind the laptop!

Behind the Laptop – Δήμητρα Ιωάννου με αφορμή το νέο της βιβλίο “Αλεξάνδρεια – Γητειές, Μάγια και Μπαχάρια”

1| Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης του βιβλίου;

Η Αλεξάνδρεια, η πιο γοητευτική πόλη της Ανατολής. Η Αλεξάνδρεια, το σταυροδρόμι των δύο πολιτισμών. Η Αλεξάνδρεια των μπαχαρικών και των βοτάνων. Η Αλεξάνδρεια των γητειών και της μαγείας. Η Αλεξάνδρεια της Κορνίς, του Καρτιέ Γκρέκ και των αραβικών συνοικιών. Η Αλεξάνδρεια, η γενέτειρα της μητέρας μου. Η Αλεξάνδρεια, η έμμεση πατρίδα μου!

2| Έχοντας διαβάσει το βιβλίο είναι γεγονός ότι εντυπωσιάστηκα από το πόσο αριστοτεχνικά έχετε πλέξει την πλοκή και έχετε συνδυάσει τις επιμέρους ιστορίες, δημιουργώντας μια απόλυτα δεμένη ιστορία. Αλήθεια είναι βασισμένη σε κάποια πραγματικά γεγονότα;

Όλοι οι ήρωες και η ιστορία τους είναι προϊόντα μυθοπλασίας, αλλά δείχνουν τόσο ανάγλυφοι γιατί κινούνται εξαιρετικά συντονισμένοι με τον παλμό της εποχής στην οποία έχουν τοποθετηθεί και σε ένα πλαίσιο απόλυτα αυθεντικό και υπαρκτό. Η μαγευτική Αλεξάνδρεια εκείνης της εποχής που απέκτησε διαστάσεις θρύλου αλλά και η μοναδική Αθήνα του ’60 ζουν και αναπνέουν τριγύρω τους κι εμείς ακούμε ολοζώντανη την καρδιά των δυο πόλεων, γυρνώντας τις σελίδες του βιβλίου.

"Αλεξάνδρεια - Γητειές, Μάγια και Μπαχάρια" της Δήμητρας Ιωάννου. Μια ιστορία με έντονες συγκινήσεις, συναισθήματα και μπόλικο άρωμα Ανατολής

3| Στο νέο σας βιβλίο ο αναγνώστης κάνει ένα μυστηριακό ταξίδι στην  «Αλεξάνδρεια», τι θα βιώσει;

Θα μεταφερθεί στην Αλεξάνδρεια του ’50 και θα βιώσει ένα δυνατό ταξίδι με όλες του τις αισθήσεις. Θα γλυκαθεί από την αύρα της Κορνίς, θα ακούσει τις φωνές των μικροπωλητών στους δρόμους, αλλά και το κάλεσμα του Μουεζίνη από το τζαμί του Ναμπι Ντανιέλ, θα επισκεφτεί τα αχτάρικα του Ατταρινίου για να αγοράσει βότανα και μπαχάρια, θα ψωνίσει στην ονομαστή Σερίφ Πασά, θα δοκιμάσει τη σοκολάτα του Beaudrοt και τις πάστες του Delices, θα στροβιλιστεί στην πίστα του περίφημου Αθηναίου, θα δει το Αλ Γκόμροκ, το Δυτικό Λιμάνι της πόλης να σφύζει από ζωή, θα περπατήσει νύχτα με φεγγάρι στις όχθες της λίμνης Μαριούτ, θα απολαύσει το ηλιοβασίλεμα στο Στάνλευ και θα διασκεδάσει στο καζίνο του Σαν Στέφανο.

Να εύχεστε να μη συναντήσετε ποτέ άνθρωπο που έχει στην ψυχή του τα σκοτάδια της Ραλλούς! Και να εύχεστε να μη βιώσετε ποτέ τον πόνο, τη φρίκη και την προδοσία που βίωσε η Ισιδώρα!

Δήμητρα Ιωάννου

4| Αστρονομία, μεταφυσικά φαινόμενα αλλά και δοξασίες της Αιγύπτου συνδυάζονται αρμονικά και αποτελούν βασικά κομμάτια της πλοκής του βιβλίου, τελικά πιστεύετε ότι υπάρχει αληθινή μαγεία;

Τελικά το θέμα δεν είναι τι πιστεύω εγώ για τη μαγεία αλλά πόσο μεγάλη δύναμη έχει στον ανθρώπινο ψυχισμό. Είναι εκείνο το κομμάτι της λαογραφικής παράδοσης που επηρεάζει έντονα την ανθρώπινη συνείδηση και μεταφέρεται από γενιά σε γενιά μέσω κάποιων λίγων μυημένων. Στο βιβλίο υπάρχουν δυο πολύ δυνατές φατρίες μαγισσών. Η μια στηρίζει την Ισιδώρα και η άλλη τη Ραλλού, κηρύττοντας μεταξύ τους έναν άτυπο πόλεμο. Η φατρία του Κύκνου και η φατρία του Δράκου που τα ονόματα τους είναι παρμένα από τους αντίστοιχους αστερισμούς που υπάρχουν στο στερέωμα: Τον αστερισμό του Κύκνου ή αλλιώς τον Βόρειο Σταυρό και τον αστερισμό του Δράκοντα που παρουσίαζε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για τους αρχαίους Αιγύπτιους.

5| Η πλοκή του βιβλίου εκτυλίσσεται τόσο στην Αλεξάνδρεια όσο και στην Αθήνα του 50 και του 60 και μας μεταφέρετε πετυχημένα το κλίμα εκείνης της εποχής. Μιλήστε μας για την έρευνα που κάνατε.

Υπήρξα τυχερή, καθώς είχα μια εξαιρετική πηγή, η οποία μου έδωσε ανάγλυφο το κλίμα της εποχής. Μιλάω για την μητέρα μου, η οποία γεννήθηκε και έζησε στην Αλεξάνδρεια τα πρώτα είκοσι χρόνια της ζωής της. Αυτό το βιβλίο το αγαπώ ιδιαίτερα γιατί έχει κάτι και από τη δική της ψυχή. Σπάνια δυο άνθρωποι έρχονται τόσο κοντά, όσο ήρθαμε εμείς κατά τη συγγραφή αυτής της ιστορίας και ετούτο είναι ένα δώρο που θα κρατώ στην καρδιά μου σα φυλαχτό.

Φυσικά πρέπει να πω πως διάβασα επίσης πολλή βιβλιογραφία, είδα φωτογραφίες, βίντεο και ντοκιμαντέρ για την Αλεξάνδρεια του τότε και του σήμερα. Πολύ μεγάλη βοήθεια υπήρξαν κάποιοι εξαιρετικοί φίλοι που γεννήθηκαν και έζησαν στην Αλεξάνδρεια και έλυναν κάθε απορία που τυχόν είχα σχετικά με την πόλη. Νιώθω άπειρη ευγνωμοσύνη και τους ευχαριστώ ονομαστικά μέσα στο βιβλίο.

6| Είστε ένας άνθρωπος που ενδιαφέρεστε πολύ για τη μελέτη των ανθρωπίνων συμπεριφορών και διαδράσεων, ποια λοιπόν είναι η σχέση μεταξύ των δύο ηρωίδων σας;

Εντελώς παθολογική και συμβιωτική. Η Ραλλού προσκολλάται έντεχνα στην Ισιδώρα και ο αναγνώστης από την αρχή νιώθει την αγωνία πως κάτι δεν πάει καλά. Η Ραλλού δεν έχει αγνές προθέσεις. Κάτι σχεδιάζει. Κάτι θέλει. Πλησιάζει την αθώα και άβγαλτη Ισιδώρα, γίνεται φίλη της κι από εκεί και πέρα έχουμε μια χιονοστιβάδα γεγονότων που έχουν σα στόχο να διαλύσουν τη ζωή της Ισιδώρας. Και όλα αυτά γιατί στο μυαλό της Ραλλούς δεν υπάρχει  το ‘εγώ’ και το ‘εσύ’. Γιατί, όπως λέει και η ίδια εγώ είμαι εσύ!

7| Οι ηρωίδες φέρουν στην ψυχή τους το φως και το σκοτάδι. Τι υπερισχύει σε καθεμία;

Να εύχεστε να μη συναντήσετε ποτέ άνθρωπο που έχει στην ψυχή του τα σκοτάδια της Ραλλούς! Και να εύχεστε να μη βιώσετε ποτέ τον πόνο, τη φρίκη και την προδοσία που βίωσε η Ισιδώρα! Παρόλα αυτά βρήκε τη δύναμη να σηκωθεί για να παλέψει και να προσπαθήσει να αναδυθεί μέσα από τις στάχτες της. Πολύ τη θαύμασα και την πόνεσα την Ισιδώρα κατά τη διάρκεια της συγγραφής αυτού του βιβλίου.

8| Εάν επιλέγατε να είστε κάποιος ήρωας του βιβλίου σας, ποιος ή ποια θα ήταν;

Κατά τη διάρκεια της συγγραφής του βιβλίου μπήκα στα παπούτσια όλων τους. Έγινα η Ισιδώρα, έγινα και η Ραλλού. Έγινα ο φλεγματικός Ουόλτερ Στρόουμπριτζ με το ιδιότυπο αγγλικό χιούμορ του, ο ευφυέστατος Πάνος Ζαμάνης με το δημοσιογραφικό του δαιμόνιο, η πολυμήχανη Ναζλή, η ‘διασκεδάστρια’ με τη χρυσή καρδιά, η στοργική Μαρίτσα που δημιουργεί με τα τηγάνια και τα μπαχάρια της θεϊκά εδέσματα για απαιτητικούς ουρανίσκους, η γλυκιά ράφτρα Πετρούλα με τη μαγική βελόνα της. Τώρα που τελείωσε το βιβλίο είναι όλοι τους πλέον αυθύπαρκτες οντότητες και δεν γίνεται να επιλέξω κάποιον. Από την μεριά μου υπήρξα απλά το όχημα που τους βοήθησε να πάρουν την πρώτη τους ανάσα και να γεμίσουν ζωή και ζωντάνια.

9| Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια; Τι να περιμένουμε από εσάς;

Ένα υπέροχο νησί και πολλά κρυμμένα μυστικά που ταράζουν συθέμελα τις ζωές των πρωταγωνιστών. Μια ιστορία τόσο δυνατή που με έχει συνεπάρει και με κόπο επιστρέφω στην καθημερινότητα μου. Και μια σημαντική διαπίστωση… Τελικά τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται!

Λίγα λόγια για τη Δήμητρα Ιωάννου

Η Δήμητρα Ιωάννου είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, μένει στην Αθήνα και ασχολείται με τη σωματική ψυχοθεραπεία και τη βιοανάδραση. Η συγγραφή είναι το πάθος της και κάθε φορά ανυπομονεί να ξεκινήσει το επόμενο βιβλίο της για να «χαθεί», όπως λέει και η ίδια, στον κόσμο των ηρώων της, ταξιδεύοντας μαζί τους. Το πρώτο της μυθιστόρημα, Κασσάνδρα – Το Μυστικό της Μάγισσας, ενθουσίασε το αναγνωστικό κοινό και από τότε έχει γράψει επτά μυθιστορήματα που κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Ψυχογιός. Ο Χορός της Θεάς είναι το τελευταίο της βιβλίο.

Η ίδια ενδιαφέρεται πολύ για τη μελέτη των ανθρωπίνων συμπεριφορών και διαδράσεων, αγαπά κάθε γωνιά της ελληνικής γης και ξεκουράζεται με το διάβασμα και με μεγάλους περιπάτους στη φύση.

Γνωρίστε εδώ όλες τις Behind the Laptop προσωπικότητες